بررسي ارتباط شاخص توده بدني با ميزان شكست درمان هاي كمك باروري در زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك: مطالعه همگروهي گذشته نگر

Relationship of Body Mass Index with Failure Rate in Assisted Reproductive Techniques in Polycystic Ovary Syndrome Infertile Women; A Retrospective Cohort Study

مقدمه: سندرم تخمدان پلي كيستيك در افرادي كه به دنبال روش هاي درماني كمك باروري هستند، مشاهده مي شود و شيوع چاقي در اين زنان 50% مي باشد. شاخص توده بدني مي تواند در نتيجه سيكل درماني IVF تأثيرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط بين شاخص توده بدني با حاملگي شيميايي بعد از سيكل درماني IVF و يا تزريق داخل سيتوپلاسمي اسپرم در زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك در پژوهشگاه رويان انجام شد. روش كار: در اين مطالعه هم گروهي گذشته نگر تعداد 983 سيكل درماني IVF/ICSI مربوط به زوجين نابارور مراجعه كننده به پژوهشگاه رويان در سال‌هاي 92-1391 مورد بررسي قرار گرفت. تعداد 115 نفر آز آن‌ها مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك بوده و وارد مطالعه شدند. شاخص توده بدني افراد با اندازه گيري قد و وزن تعيين شد و بعد از دريافت سيكل درماني متناسب، زنان دچار اضافه وزن و چاق با زنان نرمال از نظر حاملگي شيميايي مورد بررسي قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري Stata(نسخه 13) انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: از كل بيماران كه شامل 983 سيكل درماني بود 7/11% مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك بودند. در اين افراد، بعد از كنترل متغيرهاي مخدوش كننده و در مقايسه با زنان با شاخص توده بدني نرمال، احتمال شكست درمان در افراد داراي اضافه وزن 04/1 برابر (حدود اطمينان 95 درصدي: 87/158/0، 883/0=p) و در افراد چاق 98/0 برابر (حدود اطمينان 95 درصدي: 86/151/0، 961/0=p) بود. نتيجه گيري: در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك، احتمال حاملگي بعد از درمان كمكي براي ناباروري، در افراد نرمال، اضافه وزن و چاق اختلاف آماري معني داري ندارد.

Introduction: Polycystic ovary syndrome (PCOS) is common in people seeking assisted reproductive techniques and the prevalence of obesity in these women is 50%. Body mass index can be effective in the result of IVF treatment cycle. This study was performed with aim to determine the relationship between body mass index and chemical pregnancy after IVF treatment cycle or intracytoplasmic sperm injection in infertile women with polycystic ovary syndrome at Royan Institute. Methods: In this retrospective cohort study, 983 treatment cycles of IVF/ICSI related to infertile couples referred to Royan institute during 20122013 were assessed. A total of 115 cases diagnosed with polycystic ovary syndrome were entered to the study. Body mass index was determined by measuring height and weight. After receiving proper treatment cycle, chemical pregnancy rate were compared between overweight and obese women with normal women. Data analysis was performed using Stata software (version 13). PResults: Among 983 treatment cycles, 11.7% of patients were diagnosed with polycystic ovary syndrome. In these cases, after adjusting for confounding variables and compared to the women with normal body mass index, the risk of treatment failure in overweight patients was 1.04 times (95% CI: 0.581.87, P=0.883) and in obese patients 0.98 times (95% CI: 0.511.86, p=0.961). Conclusion: In women with PCOS, the rate of pregnancy after assisted reproductive treatment was not significantly different between normal, overweight and obese cases.