بعيد آيندگي و چند زمان نادر در گويش خانيكي

Future Perfect and a few rare tenses in the Khanik dialect

مردم روستاي تاريخي و ييلاقي خانيك از حوالي كاخك گناباد در سخن گفتن خود دقت هاي زباني خاصي دارند. گويش اين روستا به علل طبيعي و جغرافيايي، از جمله محصور بودن و عدم مهاجرپذيري، تا حدّ زيادي دست نخورده باقي مانده است. از ويژگي هاي منحصر به فرد گويش مردم روستاي خانيك رواج زماني خاص است كه در زبان فارسي معيار از آغاز فارسي دري تا حال وجود نداشته است. در اين زمان قصد انجام كاري از گذشته وجود داشته، امّا تا حال عمل آغاز نشده است و در آينده محقق خواهد شد يا به وقوع نخواهد پيوست. اين زمان quot بعيد آيندگي quot يا quot گذشته درآينده quot نام دارد و با زمان quot گذشته آيندگي quot كه در برخي دستورها آمده است، تفاوت دارد. نيز برخي زمان ها كه در فارسي معيار بي سابقه است، در اين گويش رواج دارد و همچنين زمان هايي كه در گذشته و در متون كهن برخي ساخت هاي آن وجود داشته، امّا در خانيكي تمام ساخت ها رايج است، بررسي شده است. داده هاي اين تحقيق از طريق مصاحبه با گويشوران كهن سال و بي سواد خانيك ضبط شده و پس از نوشتن چند مقاله در مورد فعل ها و شناسه ها در گويش خانيك و مقايسه با متون تاريخي و دستوري، ارائه مي گردد.

The people living in the historical village of Khanik in Gonabad City have a number of peculiarities in their speaking language. The dialect of the village, for a variety of natural and geographical factors such as enclosure and lack of immigration, has remained partially intact. A unique feature of the Khanik dialect is the widespread use of a specific tense which has persisted from a long time ago. In this tense, we have the intention of doing something in the past, which has not been realized until the present time, but is expected to be completed in the future. An exle of this tense is a sentence like [ma:sta m boda bo boxoro m] (I had wanted to have eaten). This is called quot future perfect quot or quot past in the future quot , which should not be confused with the quot future in the past quot described in some grammar books. Further, the application of some tenses unprecedented in Farsi language and structures that were only employed in the ancient texts is common in Khanik dialect. This tense, recorded through interviews with the elderly and illiterate speakers of Khanik village, is presented based on the results of several articles on verbs in Khanik dialect and its comparison with historical and grammatical texts.