حقيقت يابي «وأدالبنات»

The phrase "poetry of the Arabs, " reveals in a way that all individual

جمله معروف «الشعرديوان العرب» بيانگر اين حقيقت است كه تمام يا اكثر وقايع فردي و اجتماعي عرب‌ها در دوران‌هاي مختلف به نوعي در ابيات شاعران آن‌ها منعكس گرديده است. بر اين اساس، طبيعي به نظرمي آيد اگر شيوع وأد البنات در عصرجاهلي واقعيت داشته باشد، مي‌بايست نمونه‌هاي فراواني از آن در شعر و نثر عصرجاهلي يافت شود. وأد البنات و مسأله‌ي واقعيت داشتن آن موضوعي است كه ما در اين مقاله به آن مي‌پردازيم. اسناد و مداركي از قبيل نظم و نثراعراب جاهلي و صدر اسلام و آيات و روايات چنين مي‌نمايند كه وأد البنات در دوران جاهليت و صدر اسلام و پس از آن حتي تا عصر حاضر وجود داشته و دارد؛ اما وجه اختلاف، آن است كه آيا اين مطلب فقط منحصر به قوم عرب و در يك زمان و مكان و در ميان قبيله اي خاص بوده است؟ يا در زمان‌ها و مكان هاي ديگر و در ميان ساير ملل و اقوام نيز رواج داشته و دارد؟ شواهد به دست آمده نشان مي دهد همه‌ي قبائل عرب به اين ننگ تن درنمي دادند، بلكه بسياري از اقوام عرب احترام خاصي براي دختران و زنان قائل بودند. وجود زنان تاجر و شاعر در عصر جاهلي و بر جاي ماندن آثار برجسته‌ي برخي از آن‌ها مانند خنساء در شعر و حضرت خديجه (س) در تجارت بيانگر صدق اين ادعاست. از سوئي ديگر اگر وأد البنات را به معناي كنايي آن در نظر بگيريم و فقط به معناي لغوي آن بسنده نكنيم مصاديق زيادي از اهانت و تحقير به شخصيت‌هاي دختران و زنان در دوران‌هاي پس از اسلام نيز مشاهده مي‌گردد تا آنجا كه قرآن كريم با واژه‌ي «لاتقتلوا» انسان‌هاي تمام أقوام و نژادها را در اعصار و قرون متمادي گذشته و كنوني از ارتكاب چنين اعمالي نهي مي‌نمايد.

The phrase quot poetry of the Arabs, quot reveals in a way that all individual and social events of Arab in past ages or most of them were reflected in their poems. Thus It seems natural that Girls killing during the Jaahiliyyah if was widespread many exles of it have been observed in the preIslamic era poetry and prose Female infanticide and his truth is the issue that we discuss in this article.