بررسي تغييرات معنايي واژه در زبان‌هاي فارسي و روسي

A Study on Lexical Semantic Changes in Russian and Persian

تغيير معنايي واژه‌ها، ضمن غني‌سازي گنجينه لغات هر زبان، به شعرا و ادبا اين امكان را مي‌دهد كه به كلمات جان ببخشند و ابداع و خلق هنرمندانه‌اي از خويش باقي گذارند. غني‌سازي گنجينه لغات زبان‌ها و از جمله زبان‌هاي روسي و فارسي به شيوه‌هاي گوناگون انجام مي‌پذيرد. بر اين اساس، در اين نوشتار سعي بر آن است كه با روش تحليلي به اين پرسش پاسخ داده شود كه چه فرايندهايي در روند تغيير معنايي واژگان در مفهوم‌سازي و غني‌سازي گنجينه لغات در زبان روسي و فارسي وجود دارد؟ بررسي نمونه‌هاي موجود مؤيد آن است كه، استفاده از ابزارها (پيشوند‌گذاري، پسوند‌گذاري، تركيب ريشه‌ها و غيره) و عناصر گوناگون، يعني تكواژ‌ها، بر اساس الگوهاي مشخص در واژه‌سازي، يكي از مهم‌ترين شيوه‌ها در اين روند است. افزون‌ بر شيوه اصلي واژه‌سازي، كلماتِ موجود در زبان، در روند استفاده‌، به غير از مفهوم اوليه خود براي بيان مفاهيم ديگر نيز استفاده مي‌شوند. گاه تغييراتي نيز، به دليل هم‌نشيني و مجاورت تكواژ‌هاي زبان، در زمان واژه‌سازي‌سازي، در كلمات ايجاد مي‌شود. در نتيجه مفهوم‌سازي و غني‌سازي گنجينۀ لغات در زبان فقط معلول خلق واژه نيست بلكه، با كمك واژه‌هاي موجود در زبان، گويشو‌ر مي‌تواند نياز واژگاني خود را با تغييرات معنايي واژه‌هاي موجود برطرف كند.

Semantic changes in words, enriching the vocabulary of each language, make it possible for poets and literary experts to enliven the lexis and create an artistic piece of work. Enriching the vocabulary of languages, including Russian and Persian, is done in different ways, one of the most important one being the use of tools such as suffixing, prefixing, root combinations, etc., based on the specific patterns of wordmaking in the language. In addition to this main method, the lexis of a language can be used for other concepts apart from its original meaning. (cf. Bear: Animal; Bear: Human, Irony of the clumsy). Due to the proximity and juxtaposition of morphemes in wordmaking, some changes may occur in words. Accordingly, in this article, by analyzing semantic changes in lexis in Russian and Persian, it is established that conceptualization and enrichment of a vocabulary is due not only to the effect of word creations, but also to the help of lexis in language, by which speakers can take care of their needs for words by semantic changes of the lexis. ect the teaching of Zarathustra and developments are not due to ruptures and breaks in the tradition or because of influence of other religions. The third approach (diversifying) regards the combined evidence of Avesta and Pahlavi books as a variegated elastic tradition rather than a strict doctrinal system, and describes the Mazdeism of Sasanian as an active efficient religion.