بررسي تاثير آموزش مثبت‌نگري زوجي بر اسنادهاي زناشويي زنان متأهل

The Effect of Couple Therapy Training on Marital Attributions on Married Women

هدف اين پژوهش بررسي تأثير آموزش مثبت نگري زوجي بر اسنادهاي زناشويي زنان متأهل شهر اصفهان بود. روش پژوهش شامل دو بخش كيفي و كمي بود. در بخش كيفي روش پژوهش مطالعه متون و منابع مربوط به مفاهيم مثبت نگري بود. در بخش كمي روش پژوهش نيمه تجربي و از نوع پيش آزمون و پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. براي انتخاب نمونه مورد نظر 60 نفر از زنان متأهل داوطلب از مراكز مشاوره و فرهنگ سراي خانواده انتخاب و به صورت در دسترس در دو گروه آزمايش و گروه كنترل گمارده شدند (هر گروه 30 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه اسنادهاي زناشويي برادبوري و فينچام بود. آموزش مثبت نگري زوجي در نه جلسه روي گروه آزمايش اعمال شد و گروه كنترل مداخله اي دريافت نكردند. نتايج حاصل از تحليل واريانس چند متغيره و مرحله پيگيري نشان داد كه مثبت نگري زوجي، اسنادهاي زناشويي زنان متأهل را بهبود بخشيده است. اين شيوه ابعاد اسنادها شامل اسنادهاي دروني/ بيروني به همسر، دروني/ بيروني به خود، عمدي/غيرعمدي، انگيزه خودخواهانه/ نوع دوستانه و سزاوار سرزنش/ گذشت را بهبود بخشيده ولي بر ابعاد پايدار/ ناپايدار و كلي/ جزئي اسنادها موثر نبوده است.

This study was designed to investigate the effect of couple positivity training on marital attributions of married women in Isfahan. This study included two parts, the first was qualitative and another was quantitative. The design of this study in qualitative part was the texts and references related to positivity concepts. The methodology of this research on quantitative part was quasi experimental with pretest posttest design and followup with control group. For selecting statistical sample, 60 married women were selected counseling clinics and family cultural center and randomly designed to experimental and control groups (each group 30 participants). The research instrument was Relationship Attribution Questionnaire (Bradbury amp; Fincham). The couple positivity training was administered to experimental group, in nine sessions but not to the control group. The data were analyzed using covariance analysis. The results as well as followup showed that couple positivity training improved marital attributions. It was effective in marital attributions subscales included internal/external to spouse, internal/ external on self, intentional/inadvertent, selfish/unselfish, blame/ forgiveness. But it wasnamp;rsquo;t effective on the subscales of stable/ unstable and global/ specific.