اثربخشي آموزش گروهي شادماني فوردايس بر ابعاد اشتياق شغلي بهورزان

The Effectiveness of Fordyce Happiness Group Training on Health Workers’ Job Engagement Dimensions

هدف پژوهش مطالعه اثربخشي آموزش برنامه شادماني فوردايس بر اشتياق شغلي بهورزان بود. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي و از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. نمونه پژوهش شامل 28 بهورز بود كه به صورت تصادفي از بين بهورزان شهرستان كيار انتخاب و به صورت تصادفيدر دو گروه آزمايش (14 نفر) و كنترل (14 نفر) جايگزين شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه‌ اشتياق شغلي اترخت بود. گروه آزمايش در هشت جلسه آموزش شادماني فوردايس به شيوه گروهي شركت نمودند و آزمودني‌هاي گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكردند. بعد از مداخله تمامي آزمودني‌ها به وسيله آزمون اشتياق شغلي مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تحليل كواريانس چندمتغيري نشان داد گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل در ابعاد اشتياق شغلي تفاوت معناداري داشتند. با توجه به ميانگين پس‌آزمون متغيرها، خرده مقياس شوق داشتن در كار، داراي بيشترين افزايش در بين ساير زير مقياس‌ها ‌بوده است و آموزش شادماني فوردايس باعث افزايش 34/0 از تغييرات خرده مقياس‌هاي اشتياق شغلي شده است. به اين ترتيب يافته‌ها نشان‌دهنده اثربخشي آموزش شادماني فوردايس بر افزايش اشتياق شغلي بود. از آنجا كه مداخلات مبتني بر شادماني به تغييراتي در زمينه احساسات‌، افكار و رفتارها منجر ميشود و از سويي اشتياق شغلي نيز داراي ابعاد شناختي، رفتاري و احساسي است؛ نتايج مبين تاثير ابعاد شادماني بر اشتياق شغلي بود.

The purpose of the study was to investigate the effectiveness of Fordyce happiness training on health workers’ job engagements. The research method was semiexperimental with pretest, posttest, and control group. The samples were 28 health workers who were randomly selected from kiar’s health workers. Then they were randomly assigned into two groups: experimental (n = 14) and control (n = 14). The data was collected by Utrecht job engagement Questionnaire. The experimental group participated in eight sessions of Fordyce happiness group training and control group did not receive any intervention. After the intervention, the subjects were assessed again by the Utrecht job engagement Questionnaire. The results of multivariate analysis of covariance indicated that the experimental group was significantly different from the control group in job engagement dimensions. Vigor subscale, according to the average of posttest variables, was mostly increased among other subscales and Fordyce happiness training enhanced the effect size of job engagement subscales to 0.34. The findings confirmed the effectiveness of Fordyce happiness training on the enhancement of job engagement. Since interventions based on happiness can bring about changes in feelings, thoughts and behaviors; and at the same time job engagement have some dimensions like cognitive, behavioral and emotional, the results indicate that job engagement can be affected by happiness as well.