عوامل پيش بيني كنندگي رضايتمندي دانشجويان مهندسي از كيفيت برنامه درسي معادلات ديفرانسيل

Factors to Predicte the Engineering Students' Satisfaction with the Quality of the Differential Equations Curriculum: Factor Analysis

پژوهش حاضر با هدف مطالعه عوامل پيش بيني كنندگي رضايتمندي دانشجويان مهندسي از كيفيت برنامه درسي معادلات ديفرانسيل با روش تحليل عامل انجام شد. اين مطالعه توصيفي تحليلي در سال 1393-94 براي دانشجويان مهندسي دانشگاه اهر انجام شده است. در ابتدا پرسشنامه مطالعه عوامل رضايتمندي از آموزش معادلات ديفرانسيل طراحي شد. سپس با روش نمونه گيري خوشه‌اي تعداد 316 دانشجو به پرسشنامه پاسخ دادند. پايايي پرسشنامه با استفاد از روش‌هاي آزمون– باز آزمون و آلفاي كرونباخ و روايي آن با استفاده از روش‌هاي روايي صوري، محتوا و سازه تعيين شد. تحليل عامل اكتشافي با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و تحليل عامل تأييدي با استفاده از نرم افزار AMOS نسخه 22 انجام و مدل مناسب ارائه شد. تحليل عامل اكتشافي پرسشنامه، به استخراج هشت عامل (مدلسازي، تدريس، مفيد بودن، هدفمند بودن، ارزشيابي، كارگروهي، تعامل و امكانات) انجاميد. نتايج تحليل عامل تأييدي و قوي‌ترين مدل تدوين شده نشان داد كه مدل هشت عاملي براي پيشگيري از نارضايتي از كيفيت برنامه درسي معادلات ديفرانسيل برازش مناسب دارد. بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، پرسشنامه 27 گويه‌ايدر رابطه با عوامل پيش بيني كنندگي رضايتمندي از كيفيت برنامه درسي معادلات ديفرانسيل، داراي روايي و پايايي مناسب بوده و مدل ارائه شده مي‌تواند در طراحي برنامه‌هاي آموزشي قابل استفاده باشد.

The present study aims to examine predictors for engineering students' satisfaction from the quality of the differential equations curriculum through a factor analysis. This descriptiveanalytic study was conducted in 20142015 for students of Engineering at the University of Ahar. At first, a questionnaire was designed in order to study the causes of satisfaction from teaching differential equations. A sample of 316 students who were sekcted through cluster sampling responded to the questionnaire. On the one hand, the reliability of the questionnaire was examined through a testretest method and the Cronbach's alpha and on the other hand the validity was evaluated by through measuring face, content and construct validity. Exploratory factor analysis resulted in eight factors: modeling, teaching, usefulness, purpose, evaluation, teamwork, interaction and facilities. Confirmatory factor analysis showed that these eight factors, as the strongest fitness model, could prevent the dissatisfaction of students from the quality of the differential equations curriculum. Based on the results of this study, the 27item questionnaire regarding the predictors of satisfaction from differential equations curriculum enjoyed acceptable validity and reliability and the proposed model could be employed in designing educational programs.