نقش ميانجيگر هيجانات پيشرفت در رابطه باورهاي خودكارآمدي تحصيلي و رويكردهاي يادگيري

The Mediating Role of Achievement Emotions in Relationship between Academic Self-efficacy Beliefs and Learning Approaches

هدف: پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش ميانجيگر هيجانات پيشرفت در رابطه باورهاي خودكارآمدي تحصيلي و رويكردهاي يادگيري انجام شد روش: 300 دانشجو دختر به مقياس هيجان‌هاي مربوط به يادگيري (پكران، گوئتز و پري، 2005)، پرسشنامه باورهاي خودكارآمدي تحصيلي (زاژاكوا، لينچ و اسپنشادا، 2005) و نسخه تجديد نظر شده دو عاملي پرسشنامه فرايند مطالعه (بيگز، كمبر و لئونگ، 2001) پاسخ دادند. در مطالعه حاضر، به منظور آزمون روابط ساختاري بين باورهاي خودكارآمدي تحصيلي، هيجانات پيشرفت و رويكردهاي يادگيري عميق و سطحي از روش آماري مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه در نمونه دانشجويان ايراني، الگوي مفروض واسطه‌مندي هيجانات پيشرفت مثبت و منفي در رابطه بين باورهاي خودكارآمدي تحصيلي و رويكردهاي يادگيري عميق و سطحي با داده‌ها برازش مطلوبي داشت. علاوه بر اين، نتايج نشان داد كه در هر دو مدل واسطه‌مندي هيجانات پيشرفت مثبت و منفي، تمامي وزنهاي رگرسيوني از لحاظ آماري معنادار بودند و در مدل واسطه‌مندي هيجانات مثبت به ترتيب 48 و 18 درصد از پراكندگي رويكردهاي يادگيري عميق و سطحي و در مدل واسطه‌مندي هيجانات منفي به ترتيب 19 و 24 درصد پراكندگي رويكردهاي يادگيري عميق و سطحي تبيين شد. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه بخشي از تمايز در استفاده از رويكردهاي عميق و سطحي در مواجهه با مطالبات زندگي تحصيلي در بافت پيش‌بيني اين انتخاب‌ها به كمك باورهاي خودكارآمدي تحصيلي، از طريق تفاوت در سطح هيجانات پيشرفت مثبت و منفي قابل تبيين است.

Objective: This study examined the mediating effect of achievement emotions on the relationship between academic selfefficacy and deep and surface learning approaches among female students. Method: On a sle consisting of 300 university students were administrated the achievement emotions questionnaire learningrelated emotions (Pekrun, Goetz Perry, 2005), the academic selfefficacy beliefs questionnaire (Zajacova, Lynch Espenshade, 2005) and the Revised twofactor Study Process Questionnaire (Biggs, Kember Leung, 2001). Structural equation modeling was used to assess the mediating effects model of achievement emotions on the relationship between academic selfefficacy and learning approaches among female students. Results: The results of structural equation modeling revealed that the mediating model of achievement emotions on the relationship between academic selfefficacy and learning approaches had a good fit to the data. All of the regression weights in both models were statistically significant and in the mediating model of positive emotions, model#039 predictors accounted for 48 and 19 of the variance in deep and surface learning approaches respectively and in the mediating model of negative emotions, model#039 predictors accounted for 19 and 24 of the variance in deep and surface learning approaches. Conclusion: These findings show that among students when encountering to demands of academic life, difference in scores of deep and surface learning approaches among them, accounted for by difference in degree of positive and negative achievement emotions.