تحليل ساختار شناسي «بهج الصباغه في شرح نهج البلاغه»

شرح بهج الصباغه في شرح نهج البلاغه اثر علامه مرحوم شيخ محمدتقي شوشتري (م 1374 ﮬ . ق) مي‌باشد. اين عالم فرزانه كه در فقه، رجال و تراجم و حديث صاحب نظر و داراي ده‌ها جلد اثر تحقيقي در اين چهارحوزه مي‌باشد، با نگارش اين شرح كه در چهارده مجلد نسبتاً قطور انتشار يافته، نقطه عطفي در شرح نويسي نهج البلاغه ايجاد كرد. اين نوشتار بر آن است تا پس از ارائه خصوصيات و سبك كلي كتاب، از دو جنبه‌ منحصر به فرد اين اثر، به روش‌شناسي آن بپردازد. جنبه‌ اول، دسته‌بندي موضوعي نهج البلاغه مي‌باشد كه مرحوم علامه شوشتري در 60 فصل تنظيم كرده است. هر يك از اين فصل‌ها در موضوع خاصي است و در مجموع، 933 عنوان را دارا مي‌باشد. جنبه‌ دوم، شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه يا كلمات حضرت علي(ع) مي‌باشد كه علامه با استفاده از اين شيوه، به نوعي به شرح روايي و تشكيل خانواده حديثي از كلمات اميرالمؤمنين(ع) پرداخته و اين روش را به عنوان راه حلي براي شرح صحيح بيانات حضرت علي(ع) در نهج البلاغه به كار گرفته‌ است.