مؤلفه‌هاي اصلاحات آموزشي امام علي عليه السلام با تكيه بر نهج‌البلاغه

امام علي عليه السلام در حالي رهبري جامعه‌ را پذيرفت كه به واسطه حاكمان پيشين، تعاليم دين به انحراف كشيده شده بود، بنابراين ايشان به اصلاح امور جامعه پرداخت. يكي از انحرافات از ميان رفتن ارزش عقلانيت و علم‌آموزي بود. اصلاحات آموزشي، تصحيح بخش‌هايي از فرهنگ جامعه است كه با آموختن و كسب آگاهي در ارتباط است و خارج از حيطه سياست، اقتصاد، روابط اجتماعي و فضائل اخلاقي مي‌باشد. هدف عليعليه السلام در اين اصلاحات، تربيت مردم به نحوي بود كه در همه امور به انديشه بپردازند و بعد از كسب آگاهي اقدام نمايند. روش ايشان، پس از ايجاد انگيزه، دادن بينشي به مردم است تا با كمك وحي، عقل، فطرت و ديگر منابع و معيارها قادر به تشخيص آموزه‌هاي صحيح باشند. عمل به علم و رسيدن به تقوا نتيجه‌اي است كه در راستاي هدف غايي يعني عبوديت، از اهداف ايشان در اصلاحات آموزشي است. در اين پژوهِ با نگاهي تاريخي ـ تحليلي به انحرافات فكري و موارد مغاير با علم‌آموزي در آن روزگار اشاره و پس از آن آموزه‌هاي اميرالمؤمنين عليه السلام در اصلاح آن‌ها بيان مي‌شود. آموزش در نهج‌البلاغه حد مشخصي ندارد و فراگيري هر دانش و معرفتي است كه انسان را در دنيا و آخرت به سمت عبوديت سوق مي‌دهد.