بررسي انتقادي تقرير ديويس از استدلال برون گرايانه پاتنم عليه شكاكيت

The Critical Analysis of Davies’s Interpretation of Putnam’s Externalist Argument against Skepticism

شكاكيت نسبت به جهان خارج رويكردي است كه حصول معرفت را نسبت به گزاره‌هايي كه در مورد جهان خارج هستند ناممكن مي داند. برخي از انحا اين رويكرد مبتني بر استدلالي است كه بر اساس فرضيه شكاكانه صورت بندي شده است. از جمله روش هايي كه بر اساس آن با چنين شكاكيتي مقابله شده است، استدلالي است كه پاتنم بر مبناي قبول رويكرد برون گرايي معنايي طرح كرده است. در مقاله حاضر به تقرير ديويس از اين استدلال پرداخته و به روش تحليل منطقي آن را مورد بحث و بررسي قرار داده ايم. در انتها نشان داده شده است كه قبول رويكرد برون گرايي معنايي ديدگاه شكاكيت نسبت به جهان خارج را كه مبتني بر دسته اي خاص از فرضيات شكاكانه هستند رد مي كند. بر مبناي موارد ديگرِ فرضيات شكاكانه نيز نمي توان امكان حصول معرفت را نسبت به تمامي گزاره هايي كه در مورد جهان خارج هستند، منتفي دانست.

Skepticism about the external world is a philosophical view that claims we can’t know anything about the external world. Some kinds of philosophical skepticism use skeptical hypothesis to prove that we cannot know anything about the external world. This view has its roots in the fact that we don’t know skeptical hypothesis is wrong. Putnam hold that accepting the semantical externalism refutes this kind of skepticism about the external world. Davies has an important interpretation of Putnam’s argument against the external world skepticism. In this paper, we have logically analyzed and evaluated Davies’ semantical externalism argument against skepticism concerning the external world. The conclusion is that Davies’s argument refutes an important kind of skeptical hypothesis. By using the other kinds of skeptical hypothesis, however, the skeptics can’t conclude that it is impossible to know anything about the external world.