پديد آورندگان :
احمدي، محمد نويسنده دانشكده منابع طبيعي,گروه شيلات,دانشگاه علوم و فنون دريايي خرمشهر,ايران , , مجازي اميري، باقر نويسنده دانشكده منابع طبيعي,گروه شيلات,دانشگاه تهران,ايران , , عبدلي، اصغر نويسنده پژوهشكده علوم محيطي,گروه تنوع زيستي و مديريت اكوسيستم‌ها,دانشگاه شهيد بهشتي,ايران ,
كليدواژه :
دهان‌گرد خزري , مهاجرت , استروئيدهاي جنسي , بافت‌شناسي گناد
چكيده فارسي :
براي مطالعهي تفاوت‌هاي فيزيولوژيك توليدمثلي مولدين مهاجر پاييزه و بهاره دهان‌گرد خزري (Caspiomyzon wagneri) رودخانه‌ي شيرود در حوزه‌ي جنوبي درياي خزر، 15 و 16 عدد ماهي مولد به ترتيب در پاييز و بهار صيد گرديد. پس از نمونه‌برداري از بافت گناد و سپس خون‌گيري بافت‌شناسي گنادها به روش معمولي و رنگ‌آميزي هماتوكسيلنائوزين انجام و اندازه‌گيري هورمون‌هاي سرم با استفاده از روش ELISA انجام پذيرفت. بررسي‌هاي بافت‌شناسي نشان از آن داشت كه در كل، ماهيان صيدشده در دو فصل پاييز و بهار در مرحله‌ي نهايي رسيدگي جنسي بوده اما هنوز تخمريزي و يا اسپرم‌ريزي انجام نداده اند. سطوح غلظت هورمون‌هاي تستوسترون، β17 استراديول و پروژسترون دهان‌گردان مهاجر نر از ماده‌هاي مهاجر در دو فصل بالاتر بوده است؛ در بهار سطح هورمون پروژسترون ماده‌ها بيشتر از نرها است. غلظت هورمون تستوسترون نرها و ماده‌ها پاييزه و بهاره با هم متفاوت نبود. غلظت هورمون β17استراديول ماده‌ها در فصل بهار شبيه به نرها است. ولي سطح هورمون β17استراديول نر‌هاي پاييزه بالاتر از ماده‌هاي پاييزه است. غلظت هورمون پروژسترن نرها و ماده‌ها در هر دو فصل متفاوت است. دركل، نتايج نشان‌دهنده‌ي آمادگي هر دو دسته ماهيان مهاجر پائيزه و بهاره جهت توليد مثل است.
