اثر بخشي آموزش كنترل تكانه و توجه بر پردازش هيجاني، تكانشگري و حواس پرتي دانش آموزان مبتلا به اختلال رياضي

The Effectiveness of Impulse Control and Attention Training on Emotional Processing, Distractibility and Impulsiveness in Students with Dyscalculia

هدف اين مطالعه، اثر بخشي آموزش كنترل تكانه و توجه بر پردازش هيجاني، تكانشگري و حواس پرتي دانش آموزان مبتلا به اختلال رياضي بود. اين پژوهش از نوع آزمايشي بوده و با طرح پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه اجرا شد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانش آموزان پسر مقطع راهنمايي شهر اردبيل در سال تحصيلي 91-90 تشكيل دادند. نمونه پژوهش 60 نفر از دانش آموزان داراي اختلال رياضي بود كه از ميان دانش آموزان پنج مدرسه راهنمايي شهر اردبيل بعد از شناسايي به وسيله آزمون رياضي كي مت (1988) و انجام مصاحبه باليني ساختار يافته به صورت تصادفي ساده انتخاب و در دو گروه آزمايش (كنترل تكانه و توجه) و گواه (20 نفر براي هر گروه) گمارده شدند. براي جمع آوري داده ها از مقياس پردازش هيجاني باكر و همكاران (2007)، تكانشگري بارات (1994)، آزمون رياضي كي مت (1988) و حواس پرتي تولوز ـ پيرون (1986) استفاده شده است. نتايج تحليل كوواريانس تك متغيري (ANCOVA) نشان داد آموزش برنامه هاي كنترل تكانه و توجه بر پردازش هيجاني، تكانشوري و حواس پرتي تأثير دارد (0.001>P)؛ به اين صورت كه به كاهش هيجان هاي منفي، تكانشوري و حواس پرتي دانش آموزان مبتلا به اختلال رياضي منجر مي شود. بنابر يافته هاي اين مطالعه، آموزش مهارت هاي كنترل تكانه و توجه به دانش آموزان مبتلا به اختلال رياضي باعث كاهش تكانشگري و حواس پرتي مي شود و مي توان از اين آموزش ها به عنوان روش هاي مداخله اي مناسب سود جست

The aim of this study was the effectiveness of impulse control and attention training on emotional processing, attention, impulsiveness and distractibility of students with dyscalculia. This was a pilot study and pretest posttest was administered to the control group. The population of the study were all secondary school students in the academic 9091 in Ardabil city. The sample of 60 students with dyscalculia were among five middle school students in Ardabil After identifying the math test by Key Math (1988) and the Structured Clinical Interview was selected randomly and the experimental groups (impulse control and attention) and control (n = 20 for each group) were assigned. To collect data from Emotional processing scale Backer amp; etal (2007), Barrett Impulsivity (1994), Key Math Test (1988) and distraction Toulouse Peyronies (1986) is used. Univariate analysis of covariance (ANCOVA) showed that training programs for impulse control and emotional processing, attention, impulsiveness and distractibility impact (Pamp;ge;001). This means reducing negative emotions, impulsiveness and distractibility students with dyscalculia may be. According to our findings, skills, impulse control and attention to students with dyscalculia may decrease impulsivity and distractibility and one of our training as appropriate interventions advantage