تأثير پيچيدگي بازنمودي فعل فارسي بر زمان پردازش

The effect of Farsi verb representational complexity on processing time during listening comprehension

برخي از افعال از نظر بازنمود ذهني از افعال ديگر پيچيده ترند. اين پيچيدگي را مي‌توان به عواملي معنايي همچون تعداد احتمالات ساختار موضوعي و يا تعداد مشاركان درگير در كنش آن فعل ها در واژگان ذهني سخنگويان نسبت داد. در اين پژوهش فرضيه پيچيدگي ساختار موضوعي مورد نظر آرنز و سوئيني (1995)  مبني بر اينكه تفاوت پردازشي فعل‌ها را مي‌توان به تعداد نقش‌هاي تتايي (روابط معنايي، تعداد مشاركان) در هر احتمال ساختار موضوعي نسبت داد، در زبان فارسي و بر روي  بيست نفر از سخنگويان بومي طبيعي به آزمايش گذاشته شده است. روش آزمون­ها نيز تصميم‌گيري واژگاني چند حسي بوده است. پس از تحليل آماري نتايج حاصل از آزمون ها با استفاده از آزمون آماري تي اين فرضيه در زبان فارسي به اثبات رسيد. نتايج نشان مي‌دهد كه آموزش ساختارهاي فعلي پيچيده از نظر بازنمود ذهني منجر به تعميم قواعد به داده هايي با پيچيدگي كمتر مي شود و يادگيري آن ها را تسهيل مي‌كند. تلويحات و نتايج ضمني اين تحقيق عبارتند از: معرفي نظريه كارآمد تاثير  پيچيدگي در درمان آسيب هاي زباني(آفازي) ، ارائه داده هاي زباني عيني كه مي توانند در جلسات گفتار درماني به كار گرفته شوند و به كارگيري آن‌ها تعداد جلسات را كاهش خواهد داد.

Some verbs are more complex than others in terms of mental representation. This can be attributed to the semantic factors like argument structure possibilities stored in speaker s mental lexicon. Here, the argument structure complexity hypothesis is tested in Farsi by participation of  twenty normal native speakers of Farsi.  The method used here is cross modal lexical decision(CMLD). As for the results, such a hypothesis has been proved in Farsi using t  tests to analyze the results. Results show that teaching more complex verbs first leads to generalizations over less complex verbs and finally facilitates their learning. Such a research implies  complexity account of language  treatment and also represents language data that can be used in treatment sessions whose use leads to less needed sessions.