شيوه‌هاي مقررات‌گذاري تبليغات تجاري خطاب به كودكان در تلويزيون

Systems of Regulation of Advertising Aimed at Children in Television

كودكان موجوداتي صادق، زودباور و بسيار آسيب‌پذير هستند. همين ويژگي‌ها آنها را به يكي از بهترين طعمه‌هاي تبليغات تجاري تبديل كرده است. كودكان علاوه ‌بر قدرت خريدي كه از درآمدهاي توجيبي خود دارند تا حد زيادي بر خريدهاي خانواده‌ها نيز تأثيرگذار هستند. به علاوه بازار آينده يك محصول را تأمين مي‌كنند. اين قابليت باعث شده است بازار فروش كالاها و خدمات به كودكان، يكي از پرفروش‌ترين بازارها محسوب شود و در نتيجه كودكان به طور بي‌رويه مخاطب تبليغات تجاري قرار گيرند. براي حمايت از كودكان در برابر آثار سوء ناشي از اين تبليغات، پرسش اين است كه چه شيوه‌هايي براي مقررات‌گذاري تبليغات تجاري خطاب به كودكان وجود دارد؟ به عبارت ديگر چه كسي و با چه مكانيسمي بايد به مقررات‌گذاري در زمينه تبليغات تجاري خطاب به كودكان بپردازد؟ صنعت تبليغات؟ دولت؟ يا هر دو؟ از اين گزينه‌هاي سه‌گانه به خودمقررات‌گذاري، مقررات‌گذاري دولتي و مقررات‌گذاري مشترك ياد مي‌شود. اين مقاله شيوه‌هاي مذكور را در كشورهاي مختلف مطالعه و در پرتو نتايج ناشي از اين مطالعه وضعيت مقررات‌گذاري تبليغات تجاري خطاب به كودكان در ايران را بررسي مي‌كند.

The Children are honest, credulous and vulnerable. These characters have been making them as one of the best baits for commercial advertising. In addition to their purchasing power from their pocket proceeds, they also have a significant effect on their family’s purchases. Also, they provide the future market of a product. This capability led to market of selling products and services to children has become one of the bestselling markets and thus, children are excessively addressed to commercial advertising. For protecting children from these adverse effects of commercial advertising, this is the question that which methods exist for children’s advertising regulation? In the other words, who should regulate the advertising aimed at children and how? Advertising industry? Government? Or both of them? These triple types of regulation are: selfregulation, state regulation and coregulation. This paper studies these types of regulations in various countries and in the light of the results from this study, examines the situation of regulation of advertising aimed at children in Iran.