تأمّلي بر انحلال سازمان‌هاي بين‌المللي

Reflections on Dissolution of International Organizations

سازمان‌هاي بين‌المللي در طول حيات خود با وضعيت‌هاي مختلفي مواجه مي‌گردند. يكي از مهم‌ترين فصل‌هاي زندگي اين سازمان‌ها دوره انحلال و پايان يافتن شخصيت حقوقي بين‌المللي آنها است. نقش معاهده به عنوان اساسنامه در ادامه حيات آنها و نقش دولت‌ها در تأسيس آنها از يكسو و استقلال و شخصيت بين‌المللي آنها از سوي ديگر باعث اختلاف نظر در خصوص مبناي انحلال سازمان‌هاي بين‌المللي گشته است. از سويي انحلال سازمان‌هاي بين‌المللي را ناشي از اراده دولت‌ها دانسته‌اند، و از سويي ديگر اراده خود سازمان‌ها را عامل آن تلقي دانسته‌اند. در اين مقاله سعي شده است، با توجه به ماهيت سازمان‌هاي بين‌المللي و شيوه‌هاي انحلال آنها، مبناي جامعي از انحلال نمايان شود.

There are many situations that International Organizations confront with during their existence. Dissolution of IOs and termination of their international legal personality is considered to be one of the most important parts of their lives. The role of establishing treaties in the continuance of IOs’ life as their constitution beside the role of States in their creation on one hand, and the autonomy and international legal personality of IOs on the other, has raised different approaches on the basis of dissolution of IOs. Some has come to the conclusion that the will of States is the base of dissolution of IOs, while others believe IOs are the only competent power to dissolve themselves. In this article we have tried to reach a thorough conclusion on the issue considering the nature of IOs and the methods available for their dissolution.