تأويل ‌گرايي از ديدگاه بولتمان و مكتب تفكيك

Allegorical Interpretation from the viewpoint of Bultmann and Tafkik School

تأويل به معناي بازگشت به ابتداي كلام يا غايت كلام است و مراد از آن همان نيت و قصد گوينده از كلامش است. اين اصطلاح در برخي از حوزه‌هاي معرفت ديني نيز به كار مي‌رود و مراد از آن كشف معناي رمزي و اشاره‌اي است كه از ظاهر الفاظ به دست نمي‌آيد، بلكه بايد رمزگشايي يا اسطوره‌زدايي شود. بولتمان معتقد است به منظور عصري كردن و قابل فهم كردن متون مقدس، همگان مي‌توانند به تأويل اين متون بپردازند و اين كار اختصاص به افراد خاصي ندارد. اين در حالي است كه مكتب تفكيك گرچه قائل به تأويل است اما با تأويل‌گرايي فلسفي قرآن مخالف است و تنها تأويل پيامبر (ص)، ائمه اطهار (ع) و بعضي از افراد را، كه جزء راسخان در علم هستند، مي‌پذيرد. اين مقاله تأويل‌گرايي را از ديدگاه بولتمان و مكتب تفكيك بررسي مي‌كند

Allegorical Interpretation (Taawil) means referring to the beginning of word or the end of a word and the meaning of it is the intention of the speaker of the Word. The term is also used in some areas of religious epistemology and the meaning of it is to discover the esoteric meaning of the terms that cannot be achieved from the form of a word, but it must be decoded or demythologization. Bultmann believes that in order to modernize and making the scriptures understandable, anyone can pay to the interpretation of these texts and it does not have to certain people. Tafkik school although believe to interpretation, but they disagree to philosophical interpretation of the Holy Quran. They say just the prophet (p) and Imams (AS) who are firmly rooted in science (Rasekhan) can interpret it. This paper investigate the problem of interpretation from the viewpoint of Bultmann and Tafkik School.