تأثير آموزش تغذيه بر نگرش اختلالات خوردن در دانش‌آموزان دبيرستان دخترانه

The Effect of Nutrition Education on Eating Disorders Attitude in Girls High School Students

زمینه و هدف: نوجوانی یكی از دوره‌های بسیار مهم و حساس در سیر رشد و تكامل است، همچنین اختلالات خوردن در نوجوانان، به‌ویژه دختران یكی از مشكلات اساسی جوامع می‌باشد. بنابراین، یك آموزش مؤثر و توانا از اولویت خاصی برای پیشگیری اختلالات تغذیه‌ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تغذیه بر اختلالات خوردن در دختران دبیرستانی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه غیرتجربی با طرح تك‌گروهی پیش‌آزمون - پس‌آزمون بر روی 97 دانش‌آموز سال اول مقطع متوسطه در سال 1393 به روش نمونه‌گیری هدفمند انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه استانداردشده تغذیه 26EAT- بود كه توسط آزمودنی‌ها قبل از آموزش و سه ماه پس از اجرای برنامه آموزشی به شیوه خودگزارش‌دهی تكمیل گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمره نگرش غیرطبیعی خوردن از 04/0±7/1 قبل ازآموزش به 06/0±4/1 بعد از آموزش كاهش یافت، همچنین بین نتایج قبل و بعد از آموزش، تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت (0001/0p=). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد آموزش تغذیه بر روی دانش‌آموزان، تغییرات مطلوب و قابل‌توجهی را در نگرش ایجاد كرده است. با این وجود، افزایش آگاهی تغذیه‌‌‌ای و تغییر نگرش افراد به مرور زمان می‌تواند منجر به تغییر رفتار گردد. لذا این مطالعه می‌تواند به مسئولین كمك كند تا با گنجاندن آموزش‌های وسیع‌تر تغذیه‌ای در واحدهای درسی دانش‌آموزان، از اختلالات خوردن پیشگیری كنند.

Background and Objectives: Adolescence is one of the important period in growth and evolution process, Also, eating disorders in adolescences, especially girls is one of the major problems in communities. Therefore, an effective education is of special priority for prevention of eating disorders. The current study was performed with the goal of assessment of the effect of nutrition education on eating disorders attitude in girls high school students. Methods: This non-experimental study with a single group pre- and post-test design, was performed using purposive sampling method on 97 students of the first year of high school, in 2015. Data collection tool was EAT-26 standardized questionnaire, which was completed by the participants using self-report method before and 3 months after the education. Data were analyzed using paired t-test. The significance level was set at p<0.05. Results: The mean score of abnormal eating attitude decreased from 1.7±0.04 (before education) to 1.4±0.06 (after education). Also, there was a significant statistical difference between the results of before and after education (p=0.0001). Conclusion: The results of this study revealed that nutrition education has brought about desired changes in the attitude. However, the increase of nutrition awareness and attitude change can gradually lead to behavior change. Therefore, the current study can help the authorities to include a wider range of nutritional education in the curriculum of students in dorder to prevent eating disorder.