تبيين جايگاه زبان در تقويت مباني، تصريح اهداف و توسعه‌ي‌ وسايل تربيت

Investigating The Relation between Perception of Classroom Learning Environment and Academic Resilience

پژوهش حاضر به تبيين جايگاه زبان در تقويت مباني، تصريح اهداف وتوسعه وسايل تربيت پرداخته است. روش پژوهش تحليل اسنادي بوده، جامعه پژوهش كليه اسناد و مدارك مرتبط با موضوع پژوهش مي باشند كه بدون نمونه گيري بررسي شده اند. گردآوري داده ها به وسيله فرم فيش برداري انجام و داده هاي حاصل به شيوه كيفي تحليل شده اند. عمده ترين يافته هاي پژوهش عبارتند از: 1 زبان در تصريح مباني تربيت، مي تواند به ترتيب در حوزه مبناي فلسفي با؛ تحليل زبان تدريس و يادگيري، تحليل نقادانه مفاهيم و اصطلاحات تربيتي و توضيح ذهنيت انسان، در حوزه مبناي روان شناختي با؛ كمك به تدوين نظريه هاي يادگيري، روان شناسي زبان و روان شناسي اجتماعي و در حوزه مبناي جامعه شناختي نيز با؛ ترسيم رابطه زبان و فرهنگ، اهميت زبان آموزشي كشور، تحكيم خط مشي هاي زباني، تقويت هويت فرهنگي و روابط معلم دانش آموز به تقويت مباني تربيت كمك دهد. 2 زبان در تصريح اهداف تربيت، مي تواند به ترتيب در سطح فردي با؛ بهبود رفتارهاي زباني فردي، سواد آموزي، تأمين دانش حداقلي قواعد زباني جهت كاربست توانايي هاي سطح بالا، تفكرمنطقي و حل مسئله، در سطح اجتماعي با؛ توسعه فرهيختگي، تقويت يادگيري مشاركتي، رشد مهارت هاي تعامل اجتماعي، شايستگي كنش گفتاري در روابط اجتماعي و در سطح جهاني با؛ بهبود رفتارهاي سطح بالا زباني در شرايط جهاني شدن، برقراري ارتباط مطلوب با ساير فرهنگ ها به وضوح اهداف تربيت كمك دهد. 3 زبان در تصريح وسايل تربيت، مي تواند به ترتيب در حوزه برنامه ريزي هاي آموزش و پرورش با؛ تحليل نيازهاي آموزشي به لحاظ زباني، برنامه ريزي زباني و برنامه درسي زباني، در حوزه تربيت معلم با؛ ايجاد ارتباط موفق با ديگران و به كار بستن صحيح زبان، حل برخي مشكلات معلمان و توسعه توان تحليل و آموزش تحليلي مطالب و در حوزه تدريس و تفهيم با؛ تثبيت موقعيت اجتماعي دانش آموز در كلاس درس، امكان افزايش قدرت يادگيري، اصلاح و تقويت گفتگو به عنوان يكي از راهبرد هاي اصلي در تربيت فعال و وضوح و تمايز دهي به زبان محتوايي و تدريسي به توسعه وسايل تربيت كمك دهد.

The purpose of present research is to investigate the relation between perception of classroom learning environment and academic resilience in middle school students in the district 2 of Torbate heydariye city. For this purpose a total of 250 boys in the middle school level was selected, using convenience sling method, in order to participate in the research. For the purpose of data collection, Gentry, Gabel and Rizal standard questionnaire of classroom perception, and revised questionnaire of academic resilience were used. The collected data were analyzed using, Pearson correlation coefficient and stepwise regression. The results show that there is a positive and meaningful relationship between perception of class environment and academic resilience, also the results of stepwise regression show that classroom perception, challenge, enjoyment and selection dimensions, explaining and predicting about (%56) of the middle school students academic resilience. Thus in order to maximize the the students resilience in facing educational problems, it is recommended that, teachers who are expected to improve studentrsquo s perception of the classroom, act as a related agent.