بررسي فنون و روشهاي بازجويي موثر بر اعتراف متهمين جنايي در استان خراسان شمالي

محاوره، مصاحبه، مذاكره، بازپرسي و بازجويي شكل و محتواي ارتباطات انساني بين دو يا چند نفر را تعريف و تحديد ميكند. در اين راستا، نوع تعاملات دوسويهي اين جريان ارتباطي در قالب ارتباطات شفاهي و كلامي و ارتباطات غيركلامي كانال ارتباطي گيرنده و فرستندهي پيام را تشكيل ميدهد. آنچه بين مصاحبهگر و مصاحبهشونده يا اعضاي تيم مذاكرهكننده، بازپرس و مظنون و نهايتاً متهم و بازجو مبادله ميشود تركيبي از مفاهيم، واژهها به همراه علايم و پيامهاي غيركلامي و ممزوج با برخي كنشهاي روانشناسانه و روانشناختي است و ماحصل اين كنشها و تعاملات متقابل اين عناصر ارتباطي، نتيجه و ماحصل آن جريان ارتباطي را رقم خواهد زد. اين پژوهش به بررسي فنون و روشهاي بازجويي موثر بر اعتراف متهمين جنايي در شهرستان بجنورد ميپردازد. بدين منظور از چهار مدل اعتراف گيري از متهمان از روش رايد، مدل تصميم به اعتراف، روش شناختي - رفتاري و اعتراف گيري از متهمان از الگوي روانكاوانه جهت تبيين موضوع استفاده شده است. براي تحليل دادهها نيز از كاي اسكوير متناسب با فرضيات تحقيق و مقايسه الگوها استفاده شده است. نتايج اين تحقيق كه مربوط به كليه جرايم جنايي استان خراسان شمالي در سال 1389 ميباشد، نشان ميدهد كه استفاده از روش رايد بهتنهايي بر اعتراف متهمين تاثير چنداني ندارد. استفاده از الگوي تصميم به اعتراف بهتنهايي بر اعتراف متهمين تاثير چنداني ندارد. استفاده از الگوي شناختي- رفتاري بهتنهايي بر اعتراف متهمين تاثير چنداني ندارد. استفاده از الگوي روانكاوانه بهتنهايي بر اعتراف متهمين تاثيرگذار ميباشد. استفاده از الگوي تلفيقي (شامل چهار الگوي بالا) و بهكارگيري آنها در امر بازجويي با يكديگر بر اعتراف متهمين تاثيرگذار ميباشد. همچنين الگوي تصميم به اعتراف و الگوي رايد، الگوي شناخت رفتاري با الگوي روانكاوانه، رايد و شناختي رفتاري، الگوي تصميم به اعتراف و شناختي- رفتاري با يكديگر اختلاف معنيداري دارند