قوم نگاري: استراتژي براي فهم فرهنگ سازماني

تحقيق قوم نگاري براساس رويكرد كل گرايانه و جامع، نه تنها بر پايه ديدگاه نظري خاصي قرار ندارد، بلكه اساساً به آزمون نظريه نيز توجه چنداني ندارد. نظريات در تحقيقات قوم نگارانه صرفاً براي تغذيه فكري محقق براي تعميق بخشيدن به درك او در دريافت چارچوب‌هاي مفهومي مرسوم در علوم انساني مي‌باشد. بدين لحاظ اظهارات نظري تئوري‌ها زماني وارد فرآيند تحقيق مي‌شوند كه رابطه آنها با پژوهش موردنظر مشخص شده باشد. اين ديدگاه، يك شيوه تحقيق در رويكرد پديدار شناختي است كه بر ماهيت ذهني و رفتار تاكيد دارد. انسان شناسان و قوم­نگاران، به تمركز بر روي داده‌ها سطحي و يا صرفاً  جمع آوري از تعداد كمي از مردم علاقه مند نيستند، آنها به مطالعات عميق درباره مردم و يا فرهنگ مي‌پردازند. در اين راستا از نظر تحقيق قوم‌نگاري، اطلاعاتي سودمند است كه از طريق زندگي و يا حضور فعال محقق در جامعه مورد مطالعه او بدست مي‌آيد. در اين تحقيق با ورود به يك سازمان محلي و استفاده از ابزارهاي مشاهده و مصاحبه به شناخت فرهنگ سازماني آن پرداخته شد و از تحليل اطلاعات 11 مولفه شامل؛ 1- احترام به شعائر و ارزشهاي مذهبي 2- تبعيت پذيري 3- رفتارهاي رسمي 4- هويت سازماني  5-نمادهاي فيزيكي 6- فردگرايي 7- شعار تكريم ارباب رجوع 8- درآمدزايي 9- تاكبد بر قوانين سازماني  10- مقاومت در برابر مديران بيگانه(خارج از سازمان) 11– زبان، در پنچ سطح مصنوعات (زبان) مصنوعات (نمادها) مصنوعات ( الگوهاي رفتاري)، ارزشها و مفروضات و باورهاي اساسي بدست آمد.