تعيين پيشران‌هاي كليدي رهيافت روستاي خلاق با استفاده از نرم‌افزار ميك‌مك

Determination of the Key Drivers of Creative Village Approach by Using MicMac Software

متأسفانه بسياري از روستاها ضمن ازدست‌دادن جمعيت خود در فرايند مهاجرت، با پديده تخليه جمعيتي و تخريب كالبدي درگير و درمقابل بسياري از شهرها نيز با تراكم جمعيت، مصرف فزاينده و كاهش تعهدات اخلاقي در تعاملات مواجه مي‌شود. ازاين‌رو ارائه رهيافت‌هاي مطلوب و كارا به‌منظور جلوگيري از تغييرات نامناسب و برون‌رفت از روند فعلي سكونتگاه‌هاي شهري و روستايي الزامي است.  اين پژوهش در دو بخش مكمل صورت گرفته است. در گام اول با بهره‌گيري از نظرات 31 نفر از خبرگان داخلي و خارجي در زمينه شيوه دلفي، روستاي خلاق سنتز تعريف و سپس مبناي نظري آن در ساختاري سه‌گانه منتج از اجماع خبرگان شامل اركان و زيرساخت و شاخص تبيين شده است. در گام دوم پيشران‌هاي كليدي تعيين و شدت تأثيرگذاري هريك از آن‌ها در تحقق رهيافت روستاي خلاق با استفاده از نرم‌افزار ميك‌مك سنجيده شد. ساختار نظري به‌دست‌آمده از بخش اول پژوهش شامل 15 مؤلفه و 49 معرف بود. بيشترين امتياز به طبقه خلاق «مهاجران به روستا» با 087452/0 و كمترين امتياز به «ارتباطات با بستگان» با 035478/0 تعلق داشت. يافته‌هاي بخش دوم پژوهش نشان مي‌دهد كه پيشران‌هاي كليدي «چشم‌انداز» با شدت نُه، «خطرپذيري» با شدت شش، «فضاي روستا» با شدت شش، «مشاركت» با شدت چهار و «پيوند روستايي» با شدت دو، جزو متغيرهاي ورودي بود و بيشترين شدت خالص اثرگذاري مستقيم را داشت. با توجه به شرايط فعلي روستاهاي ايران و مراحل گذار رهيافت روستاي خلاق مي‌تواند با تكيه بر ماهيت نظري خود، زمينه فراخواني محتواي توسعه را فراهم و ميان سكونتگاه‌هاي شهري و روستايي تعادل ايجاد كند.

Many villages in the developing countries are faced with the exodus phenomenon and related physical damages. On the other hand, many cities face issues such as increasing population density, increasing consumption, decreasing moral commitments in the interactions, and so on. Both these scenarios do not make the desired vision for urban and rural settlements. Therefore, it is necessary to consider an appropriate and effective approach to preventing the inappropriate changes in these settlements. The creative village approach seems to result in an endogenous development for some villages. Therefore, it has been considered by many Iranian rural planners as a fit approach. Thus, the main goal of this study is to determine the key factors of the creative village approach in Iran and present a comprehensive definition of the creative village expression. Our findings showed that the theory of creative village has a triple structure consisting of pillars, requirement, and indexes. Its structure includes 15 components and 49 indicators. The highest score of “creative class immigrants to the village” is 0.087452, and the lowest score related to “communication with relatives” is 0.035478. It was also found that the “vision” factor with an intensity of 9 was the most effective key driver of creative village, followed by “risk” with an intensity of 6, “village space” with an intensity of 6, “partnership” with an intensity of 4, and “rural communications” having an intensity of 2.