روش‌هاي به‌كارگيري قاعده جري و تطبيق در حوزه فهم قرآن

Methods of Employing the Principle of Applicability and Comparison in Understanding the Qur’ān

الفاظ و معارف قرآن از حقايق و اصولي جامع سرچشمه گرفته‏اند كه فرامنطقه‏اي و فراتاريخي مي‌باشند. بر اين اساس مي‏توان با كشف مفهوم حقيقي و حكم جامع و گذر نمودن از خصوصيات مصداقي، مفاد ظاهري آيات را بر مصاديق ديگر تطبيق نمود. بنابراين آنچه اين نوشتار به‌دنبال آن است، پرداختن به روش‌هاي به‌كارگيري قاعده جري و تطبيق مي‌باشد و در همين راستا، به بررسي مفهوم و مصداق منطقي و روش تنقيح مناط مي‌پردازيم؛ زيرا در قاعده جري و تطبيق نيز اين گونه است. بعد از انجام اموري كه مقدمه فهم متن به‌شمار مي‌آيند، آيات هم‌موضوع در كنار هم قرار داده مي‌شود تا با كمك الغاي خصوصيات غير موثر، حكم عام كشف شود (جري) و اين حكم و مناط، مي‌تواند مبنايي مطمين براي تطبيق بر مصاديق ديگر باشد.