تبيين نقش و جايگاه اصل تربيتي " گذر از ظاهربه باطن" در سبك زندگي اسلامي وتأثير آن برشكل گيري تمدن نوين اسلامي.

هدف پژوهش، جستجو دربارۀ يك اصل تربيتي قرآني تحت عنوان "گذر از ظاهر به باطن" است، كه در سه محور چيستي اين اصل، نقش و جايگاه آن در سبك زندگي اسلامي و تأثيرش بر شكل گيري تمدن نوين اسلامي تكميل ميشود. در اين پژوهش، كه از روش توصيفي ـ تحليلي استفاده شده، يافته ها حاكي است كه اولا، اين اصل، تربيتي و قرآني است كه با توجه به آموزه هاي قرآني مبني بر ظاهر و باطن داشتن عالم، روشهايي از جمله روش تجربي، عقلاني و شهودي براي دستيابي به باطن راهگشاست. ثانيا در سه حوزه آموزش و پرورش، خانواده و رسانه، كه از عناصر مهم سبك زندگي است به ترتيب، توجه به آموزش معنا گرا در عين توجه به آموزش واقعگرا با ابزار و روشهاي متناسب براي عبور از واقع به معنا، تربيت عقلاني و بصيرت آفرين، توليد برنامههاي عمق دار و تعقلي به جاي برنامه هاي مروج نيازهاي سطحي و ظاهري در رسانه استنتاج ميشود. ثالثاً در شكل گيري تمدن نوين اسلامي انتخاب اين اصل به عنوان اصل معرفت شناختي استعلايي، كه به حقيقت عالم رهنمون مي شود در مقابل معرفتهاي برخاسته از اومانيسم و مادهگرايي دنياي غرب، كه باعث توقف انسان در سطح پديده ها مي گردد، ضرورت مي يابد.