تأثير كوررنگي در سوانح ترافيكي

سابقه و هدف: عوامل بروز تصادفات به سه عامل انسان، وسيله نقليه و محيط يا جاده تقسيم‌بندي مي‌شود. بر اساس مطالعات سهم انسان در بروز تصادفات بيش از نود درصد مي‌باشد. بينايي يكي از حواسي است كه به‌طور مطلق براي رانندگي ايمن لازم است. هدف مطالعه، بررسي تأثير كوررنگي رانندگان در سوانح ترافيكي بود.روش بررسي: مطالعه به‌صورت مقطعي و طي سال‌هاي 94- 1391 بر روي 2089 راننده متقاضي كارت سلامت رانندگان مراجعه‌كننده به مركز تخصصي طب كار «آرتا سلامت اردبيل» صورت گرفت. تعداد 65 نفر راننده كور رنگ با 130 نفر از رانندگان با ديد سالم همان مركز ازنظر سوابق سوانح ترافيكي ثبت‌شده توسط پليس راهنمايي و رانندگي طي 5 سال گذشته موردبررسي و مقايسه قرار گرفت. نمونه‌ها با رضايت آگاهانه در مطالعه شركت نمودند. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون آماري تي مستقل استفاده گرديد.يافته‌ها: از مجموع 2089 راننده، 65 نفر (1/3%) با اختلال ديد رنگي شناسايي شدند. بيشترين نوع كوررنگي به ترتيب شامل كوررنگي سبز (69/67%)، كوررنگي سبز-قرمز (07/23%)، كوررنگي قرمز (69/7%) و كوررنگي كامل (55/1%) بود. ميانگين سني رانندگان كور رنگ 25/45 با انحراف معيار استاندارد 027/11 و ميانگين سني رانندگان با ديد سالم 67/42 با انحراف استاندارد 354/9 بود. تعداد 7 نفر (7/10%) از رانندگان كور رنگ و 26 نفر (20%) از رانندگان با ديد سالم، حداقل يك‌بار طي 5 سال گذشته درگير تصادف بودند.نتيجه‌گيري: رانندگان داراي بيماري‌هاي چشمي بيش از رانندگان سالم درگير سوانح ترافيكي مي‌شوند. شناسايي بيماري‌هاي چشمي رانندگان ازجمله كوررنگي هنگام صدور گواهينامه رانندگي مي‌تواند در كاهش ميزان تصادفات مرتبط با اين بيماري‌ها مؤثر باشد.