پديد آورندگان :
عرفان‌منش، محمدحسين نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي,تهران,ايران , , عباسي، محمود نويسنده مركز تحقيقات اخلاق و حقوق پزشكي,دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي,تهران,ايران ,
چكيده فارسي :
روش‌هاي تشخيص بيماري كه بر روي جسم انسان يا حيوان اعمال مي‌شوند در قوانين اكثر كشورها از جمله كنوانسيون اروپايي ثبت اختراع، صراحتاً از محدوده اختراعات قابل ثبت استثنا شده‌اند، اما پيشرفت فزاينده علم و فناوري و در نتيجه ظهور طيف وسيع و متنوعي از ابداعات پزشكي منجر به پيچيدگي و دشواري در تعيين مصاديق روش‌هاي استثنا شده گشته است.در اين ميان، رويكرد محاكم ثبت اختراع در پاسخ به سه سؤال بحث‌برانگيز بوده است: اولاً مقصود از روش‌هاي تشخيص بيماري استثناشده در كنوانسيون چيست؟؛ ثانياً آيا در استثناشدن روش‌هاي تشخيص بيماري، انجام روش ابداعي توسط اشخاص خاص (مثلاً پزشكان) موضوعيت پيدا مي‌كند؟؛ ثالثاً با توجه به اين‌كه روش استثناشده الزاماً مي‌بايستي بر روي جسم انسان يا حيوان اعمال شوند، معيارهاي تعيين روش‌هاي تشخيص بيماري بر روي بدن چيست؟پاسخ به اين سه سؤال، چالش‌برانگيز بوده و موضوع آراي ناهماهنگ و بعضاً متناقض در مراجع و محاكم اروپايي ثبت اختراع بوده است.اين مقاله تلاش مي‌كند تا با مطالعه آراي برجسته هيأت‌هاي فني و عالي تجديد نظر به بررسي نحوه برخورد و عملكرد نظام ثبت اختراع اروپا در ارتباط با روش‌هاي تشخيص بيماري بپردازد.
