جايگاه خلاقيت در تربيت كودك از ديدگاه معصومين(ع)

انسان بطور ذاتي خلاّق است. در دنياي در حال تغيير و تحول امروزي، خلاقيت، شرط بقا و دوام زندگاني تلقي ميشود. انسان با اتكا به خلاقيتهايش براي مسايل مختلف، راه‌حلهاي سنجيده مييابد، با دگرگونيها سازگار ميشود و نيازهايش را برآورده ميسازد. در آموزه‌هاي روايي و تعاليم ايمه معصوم(ع) خلاقيت بعنوان ركني انساني در تربيت كودك مورد توجه قرار گرفته است. مهمترين وجه خلاقيت كه در روايات بر آن تاكيد شده، خلاقيت در استدلال پيرامون مباحث اعتقادي و اصول دين است. اركان خلاقيت بر مبناي تعاليم معصومين(ع) عبارتند از: والدين، مربيان آموزشي، كودك و علوم مفيد كه خود ناظر به علوم اعتقادي و كلامي است. شيوه‌هاي پرورش خلاقيت براساس رويكرد ايمه هدي(ع) درسه دوره نونهالي، نوجواني و جواني متفاوت است. در دوران نونهالي، پرورش خلاقيت از طريق داستانها و بازيهاي تامل‌برانگيز، در نوجواني با مشاهده و آزمايش و در جواني با مشورت گرفتن از فرزند صورت ميپذيرد.

Man is creative by Nature. In the changing world of today, creativity is an important condition for survival. Relying on their creative abilities for solving problems, people find reasonable solutions, match themselves with changes, and satisfy their needs. In the teachings and traditions of the Infallible Imams (a), creativity is viewed as a basic human principle in training children. The most important type of creativity which has been emphasized in Islamic traditions is creativity in reasoning in religious discussions and principles. The main pillars of creativity, based on the teachings of the Infallible Imams (a), are as follows: parents, teachers, children, and useful sciences, which are themselves based on religious and kalami sciences. There are different methods of developing creativity based on the Imams’ approach during childhood, teenage years, and youth. During childhood, creativity is developed through storytelling and playing thought-provoking games; during teenage years, it is developed through observation and trial and error; during youth, this is done through counseling.