بررسي موانع موفقيت و تداوم اجراي طرح ملي استعداديابي فدراسيون دووميداني ايران

Studying the reasons for the failure and unsustainability of executing Iran’s national athletics talentidentification model

در سال 1385 طرح ملي استعداديابي ورزشي با رويكرد راهبردي در رشته دووميداني توسط كميته استعداديابي فدراسيون دووميداني تدوين و در سال 1387 به اجرا درآمد. از اين رو تحقيق حاضر ضمن بررسي نتايج اجراي طرح ملي استعداديابي به بيان موانع موفقيت و تداوم اجراي اين طرح در ايران پرداخته است. روش تحقيق حاضر توصيفي پيمايشي بوده است. جامعه آماري تحقيق شامل 52نفر از دست‌اندركاران تدوين و اجراي طرح ملي استعداديابي دووميداني ايران مي‌باشد. نمونه گيري برابر جامعه آماري و بصورت تمام شمار بوده است. پس از تنظيم پرسشنامه، ابزار تحقيق بين 10نفر از متخصصين ورزشي توزيع گرديد كه روايي آن، مورد بازبيني و تأييد قرار گرفت. پايايي پرسشنامه توسط آزمون آلفاكرونباخ 81/0بدست آمده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها با بهره گيري از نرم افزار SPSS(ver.18 از آزمون‌هاي كولموگراف اسميرنوف، تي تك نمونه‌اي و همچنين از آزمون رتبه‌ بندي فريدمن استفاده گرديد. نتايج نشان داد، سه مانع در بخش موانع ساختاري ازجمله عدم اعتقاد مديران فدراسيون به فرايند استعداديابي، سه مانع در بخش موانع تدوين طرح از جمله، توجه اندك تدوين كنندگان طرح به قابليت اجرائي آن و پنج مانع در بخش موانع اجراي طرح از جمله، عدم تأمين منابع انساني متخصص در سطح 0.05≥ α شناسايي گرديد. برطبق نتايج تحقيق حاضر به ترتيب اولويت در بخش ساختاري، مانع ثبات اندك مديريت در فدراسيون دووميداني، در بخش اجراي طرح، تعامل اندك با ورزش آموزشگاهي و در بخش تدوين طرح، گستردگي زياد طرح بالاترين اهميت را در خصوص عدم موفقيت و تداوم اجراي طرح ملي استعداديابي دووميداني ايران داشته است.

The first sportive national talentidentification model with the strategic approach in track and field was codified by the talentidentification committee in the athletics federation in 2006 and was executed in 2008. Therefore, the present research argues the barriers to success and sustainability of executing this scheme in Iran as well as studying the results of this national talentidentification scheme. The method in the present paper is of descriptive and traversal. The population of this investigation was consisted to be 52 people of the formulation and implementation Colleagues in national athletics talentidentification model. The population was sampled equally. After setting the questionnaire, the research tools were distributed amongst 10 sportive experts and thinkers, which all in all were revised and confirmed the reliability of this questionnaire has been obtained 0.81 through cronbach’s alpha test. For data analysis KS, one sample ttest and the Friedman test were used. SPSS software was applied for statistical analysis. The results showed; identified 3 barriers in the structural barriers stage, such as; federation managers’ lack of belief in the process of talentidentification, 3 barrier developing plan stage, such as; their little attention to the functionality of the scheme and 5 barriers in implementation stage, such as; lack of skilled human resources at the level of α ≥0.05. The results had shown that based on the priority order, the barrier of low management stability in the athletics federation in the structural section, little interaction with the institutional sport in the implementation section, and large expansion of the scheme in the codification section had the highest priority on the failure and unsustainability of executing Iran’s national talentidentification scheme.