پديد آورندگان :
كارگر خرمآبادي، حكمت نويسنده دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي,گروه مشاوره,دانشگاه علامه طباطبائي,تهران,ايران , , خدابخش، محمدرضا نويسنده گروه روانشناسي,دانشگاه آزاد اسلامي واحد نيشابور,نيشابور,ايران , , كياني، فريبا نويسنده گروه روانشناسي,دانشگاه آزاد اسلامي واحد بروجن,بروجن,ايران ,
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اين مطالعه با هدف ارزيابي اثربخشي مشاوره گروهي بخشش محور مبتني بر ديدگاه اسلامي بر ترميم رابطه زناشويي بعد از خيانت همسردر زنان متأهل مراجعهكننده به مراكز مشاوره شهر تهران انجام شده است.مواد و روشها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني تصادفي است. جامعه آماري پژوهش زناني بودند كه در تابستان 1394 به دليل عهدشكني از جانب همسرشان، به مراكز مشاوره شهر تهران مراجعه كرده بودند. 30 نفر از اين زنان به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. پس از اجراي پيشآزمون كه با استفاده از پرسشنامه بخشش به عمل آمد، گروه آزمايش در 9 جلسه هفتگي، بخشش درماني مبتني بر ديدگاه اسلامي شركت نموده، سپس، پسآزمون با استفاده از همان پرسشنامه بر روي هر دو گروه انجام گرفت. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 18 و آزمون كوواريانس تجزيه و تحليل شدند.ملاحظات اخلاقي: پس از بيان اهداف پژوهش، تأكيد بر محرمانهماندن اطلاعات و جلب رضايت شفاهي بيماران جهت شركت در پژوهش، پرسشنامهها جهت تكميل توزيع گرديد.يافتهها: ميانگين سني آزمودنيها در گروه مداخله و كنترل به ترتيب 33/41 و 35/32 سال و ميانگين طول مدت ازدواج آنها به ترتيب 11/9 و 33/10 بود. تفاوت معنيداري از نظر ويژگيهاي جمعيتشناختي بين دو گروه مداخله و كنترل مشاهده نشد (0/05< p). ميانگين نمره بخشش حاصل از پيشآزمون و پسآزمون در گروه مداخله به ترتيب برابر با 18/33 و 34/33 بود. مشاوره گروهي بخشش محور مبتني بر ديدگاه اسلامي، تأثير معنيداري بر افزايش تمايل به بخشش در زنان داشت (0/01> p).نتيجهگيري: يافتهها بر استفاده از روش مشاوره گروهي بخشش محور مبتني بر ديدگاه اسلامي در طرحريزي مداخلات درماني دلالت دارد.