درآمدي بر فلسفه فقه تربيتي

درآمدي بر فلسفه‌ فقه تربيتي

فقه تربيتي يكي از عرصه‌هاي جديد نوظهور در تربيت‌پژوهي است كه دستوركار خود را به «تعيينِ بايد‌ها و نبايدهايِ شرعيِ رفتارهاي مربيان و متربيان و ديگر عوامل انساني دخيل در عملِ تربيتي»، اختصاص داده است. اين فكر، كه به مرور بر آثار و ادبياتِ آن افزوده مي‌شود در هيبتِ دانش ميان‌رشته‌اي خود را عرضه كرده و لازم است با نگاه درجه دو و از سنخ فلسفه مضاف، مورد واكاوي قرار گيرد. هدف اين نوشتار طراحي «فلسفه علمِ فقه تربيتي» است. براي اين منظور در ابتدا الگويي از مسائلِ «فلسفه‌ علمِ فقه تريبتي» طراحي، و مطابقِ آن، مجموعه‌ بررسيهايِ عقلي و فرازين در مورد اين علم در سه محور دسته‌بندي شد: 1. مسائلِ هويت‌شناختيِ اين علم 2. مسائلِ فرامسئله‌اي اين علم 3. مسائلِ پيراموني اين علم. اين نوشتار كه خود را گامي اوليه در اين مسير تلقي مي‌كند در روند پژوهش پيشنهادهايي از سنخِ تأسيسِ عرصه‌هاي مطالعاتي جديد نيز ارائه كرده است.