نقش سرمايه اجتماعي در توسعه

سرمايه اجتماعي از مفاهيم جديدي است كه امروزه در حوزه‌هاي گوناگون علوم اجتماعي، اقتصاد و علوم سياسي مطرح‌شده است و تشكيل‌دهنده يكي از بنيان‌هاي فرهنگي جوامع مدرن در كنار عناصري مانند عقلانيت، حاكميت قانون، مردم‌سالاري، جامعه مدني، آموزش، سلامت، كيفيت زندگي و توسعه اقتصادي و... مطرح‌شده است. اين مفهوم در ابتدا براي بيان سنخ خاصي از سرمايه در عرض ساير سرمايه‌ها مانند سرمايه انساني، اقتصادي، نمادين و فرهنگي در انديشه متفكران نخستين آن مطرح بوده است. اما ديري نپاييد به جهت كاركردي شگرف كه اين نوعي از سرمايه از خود به‌جاي گذاشت در ساير فضاها مطرح گرديد و نه‌تنها در اقتصاد و دانش سياسي مطرح گرديد، بلكه در كانون توجه كساني كه راجع به مسايل راهبردي و توسعه به انديشه و تامل مي‌‌پردازند، نيز قرارگرفته است؛ زيرا سرمايه اجتماعي شرط لازم اما نه كافي براي نتيجه بخشي سرمايه‌ها و سياست‌هاي اقتصادي، سياسي و توسعه است و بدون آن راه به‌جايي نخواهد برد.