تصفيه پساب حاوي كروم و نيكل با استفاده از بيوفيلتر

با پيشرفت تكنولوژي و تعدد صنايع مختلف، پساب حاصل از فرآيندهاي صنعتي تهديدي جدي براي محيط زيست بشمار مي رود . پساب ها نمك هاي فلزات سنگين كه حاصل فرايندهاي صنعتي گوناگون مي باشند، حمل مي كنند كه با ورود به محيط زيست اثرات نامطلوبي بر ارگانيسم هاي زنجيره غذايي و انسان مي گذارند. در زمينه حذف فلزات سنگين از فاضلاب هاي صنعتي به روش ترسيب، تبادل يوني و روش هاي بيولوژيكي تحقيقات زيادي صورت گرفته است ولي كاربرد سيستم هاي بيولوژيكي نظير بيوفيلتراسيون توسط ميكروارگانيسم ها امروزه به عنوان يك روش، كارامد، مناسب و اقتصادي مطرح بوده و تحقيقات بسياري در اين زمينه در حال انجام مي باشد. هدف اصلي اين پژوهش ارزيابي كارايي سيستم بيوفيلتر در حذف الاينده هاي اصلي پساب هاي ابكاري (فلزات سنگين كروم و نيكل) و عوامل موثر بر عملكرد ان مي باشد. در اين تحقيق با استفاده از دو ستون بيوفيلتراسيون با قطر cm 16، ارتفاع cm 80 و حجم 16 ليتر همراه با بستر پوميس حاوي باكتري هاي تثبيت شده رائولتلا پلانتيكولا و كلبسيلا اكسي توكا، روند كاهش فلزات سنگين كروم 6 و نيكل انجام شد. پساب حاوي اين فلزات سنگين با سرعت 8 ليتر در ساعت از پايين ستون اول وارد و پس از خروج، از بالاي ستون دوم وارد و خروجي نهايي از پايين ستون دوم جمع اوري گرديد و اين روند به صورت مداوم به مدت 3 ماه ادامه يافت. ميزان كروم و نيكل نمونه خروجي به ترتيب با استفاده از روش اسپكتروفتومتري و جذب اتمي بررسي شد. براساس نتايج حاصله ميزان كروم 6 و نيكل به ترتيب به كمتر از pmm1 و ppm 2/7 كاهش يافت كه نشان دهنده حذف بيش از 99 درصد ابن فلزات سنگين توسط بيوفيلتر در مدت 2 ساعت مي باشد. با توجه به عدم نياز به اضافه كردن مواد شيميايي مداوم بودن جريان تصفيه، اشغال فضاي به مراتب كمتر و هزينه پايين، اين روش مي تواند جايگزين مناسبي براي روش هاي شيميايي و فيزيكي موجود باشد.