بررسي نظريات بازدارندگي و منفعت زدايي راجع به خسارت تنبيهي در دعاوي مسئوليت مدني(با تمركز بر آراي دادگاه هاي ايالات متحده آمريكا)

Study of the optimal deterrence and the gain elimination theories on punitive damages in tort cases (emphasizing on the United States Jurisprudence)

خسارت تنبيهي نوعي خسارت فراجبراني است كه در دعاوي مدني و به منظور تنبيه خوانده و بازداشتن از ارتكاب عمل مشابه در آينده به نفع خواهان رأي داده مي‌شود. مبناي اصلي صدور رأي تنبيهي بازدارندگي و مجازات است و در همين راستا دو نظريه‌ي اقتصادي (نظريه‌ي بازدارندگي مطلوب و نظريه‌ي منفعت‌زدايي) مطرح شده است. با اين حال ويژگي تنبيهي اين نوع خسارت موجب گرديده است كه برخي آن را نهادي با ماهيت كيفري تلقي نموده و مخالف اعمال آن در دعاوي خصوصي باشند. عدم قابليت پيش‌بيني اين نوع خسارت و صدور احكام بعضاً هنگفت و كمرشكن و مشكلات ناشي از آن موجب گرديده است كه دادگاه‌هاي ايالات متحده راهكارهاي متعددي براي محدود نمودن خسارت تنبيهي بينديشند.

Punitive damage is a kind of Supracompensatory damage which is awarded in favor of Plaintiff in Civil actions for punishing the defendant and deterring him from taking action like that in future. The main feature of punitive verdict is deterrence and punishment and in this regard two economic theories exist (optimal deterrence and gain elimination theories). However punitive aspect of this damage is a reason that to be considered as an identity with criminal nature and not to be applied in private actions. Lack of predictability of this damage and sometimes large and backbreaking sentences which make it more complicated, made the United States courts to come up with several strategies for limiting the punitive damages.