بررسي روابط رشد در نبكاهاي دشت نگار بردسير

كشف ارتباطات طبيعي بين اجزاء سيستم هاي ژئومورفيك، بخش مهمي از مطالعات ژئومورفولوژي در چشم اندازهاي بياباني را تشكيل مي دهد. به طوريكه كشف روابط موجود بين پارامترهاي اين سيستم پيچيده اهميت بسياري در مطالعات مربوط به ثبات، پايداري و مديريت محيط خواهد داشت. در همين راستا اين پژوهش سعي دارد روابط موجود بين مؤلفه-هاي مورفومتري نبكاهاي دشت نگار بردسير را جهت شناسايي اصول مديريتي حاكم بر رفتار آنها بررسي نمايد. در اين راستا ابتدا مولفه هاي مورفومتري 103 نبكا به روش نمونه برداري طولي مورد اندازه‌گيري قرار گرفت. سپس روابط بين مولفه هاي منتخب نبكاها كه در مراحل متفاوت رشد قرار داشتند با استفاده از مدل هاي آماري مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه بين پارامترهاي حجم نبكا و قطر قاعده نبكا، ارتفاع نبكا و قطر تاج پوشش گياه، ارتفاع نبكا و قطر قاعده نبكا، ارتفاع نبكا و ارتفاع گياه، حجم نبكا و قطر تاج پوشش گياه و حجم نبكا و ارتفاع گياه روابط آلومتريك بسيار قوي برقرار است. كشف روابط آلومتريك شاخصي مناسب جهت تعيين ميزان پايداري و نحوه ترسيب رسوبات بادي در ژئوسيستم هاي نبكايي مي باشد. علاوه بر اين روند تعادلي در اين چشم اندازها را نيز مي‌توان با استفاده از اين نوع روابط مورد بررسي قرار داد.