اثر هشت هفته تمرين تناوبي شديد بر سطوح اي- سلكتين و پي- سلكتين در زنان چاق

مقدمه: مولكول‌های سلكتین، مسئول آغاز چسبندگی لكوسیت‌ها به اندوتلیوم عروقی هستند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر مقادیر ای-سلكتین و پی- سلكتین زنان چاق بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی نیمه تجربی، 16 زن چاق با میانگین سنی 62/3±06/28 سال و نمایه‌ی توده‌ی بدنی 15/5±49/31 كیلوگرم برمترمربع به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند، به صورت تصادفی به دو گروه مساوی هشت نفری (تجربی و شاهد) تقسیم شدند. برنامه‌ی تمرین تناوبی شدید، شامل هشت هفته، هر هفته سه جلسه به مدت 45 تا 60 دقیقه با شدتی معادل 90 درصد حداكثر ضربان قلب ذخیره بود. جهت برآورد حداكثر اكسیژن مصرفی آزمودنی، تست راكپورت استفاده شد. پیش از شروع، و پایان هفته‌ی هشتم، سطوح ای-سلكتین و پی- سلكتین سرمی ارزیابی شدند. برای مقایسه‌ی میانگین‌های درون گروهی و بین گروهی به ترتیب از روش آزمون تی استیودنت در گروه‌های همبسته و مستقل استفاده شد و نتایج در سطح معنی‌داری 05/0≥p آزمایش شدند. یافته‌ها: تمرین تناوبی شدید، وزن بدن و نمایه‌ی توده‌ی بدن را كاهش داد، اما این تغییرات از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. نسبت دور كمر به باسن پس از مداخله كاهش معنی‌داری یافت (007/0p=). مقادیر حداكثر اكسیژن مصرفی افزایش معنی‌داری یافت (0001/0P<). ای- سلكتین از 76/89 به 27/84 نانوگرم بر میلی‌لیتر و پی- سلكتین از 88/7 به 47/7 نانوگرم بر میلی‌لیتر در گروه تمرین هوازی كاهش یافت، اما این كاهش از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0