بررسي رابطه سبك زندگي در پيشگيري از جرم

بحث از آيين و روش زندگي در اديان الهي يا بشري، به مفهوم عام، از ديرباز مطرح بوده است؛ اما موضوع «سبك زندگي» به عنوان يك اصطلاح، در گذشته به صورت مستقل مطرح نبوده بلكه بخشي از محتواي آن (با تسامح در معني) در ضمن مسايل ديگر مانند آيين و آداب زندگي، برنامه زندگي و... عنوان شده است.خاستگاه بحث «سبك زندگي» با اين عنوان خاص، به عالم غرب بر مي گردد؛ كه از عمر آن حدود صد و اندي سال مي گذرد. سازمان بهداشت جهاني» سبك زندگي را اين گونه تعريف مي كند: «اصطلاح سبك زندگي به روش زندگي مردم و بازتابي كامل از ارزش هاي اجتماعي، طرز برخورد و فعاليت ها اشاره دارد. همچنين تركيبي از الگوهاي رفتاري و عادات فردي در سراسر زندگي (فعاليت بدني، تغذيه، اعتياد به الكل و دخانيات و...) است كه در پي فرايند جامعه پذيري به وجود آمده است. اين مفهوم در آغاز با مباحث طبقه و منزلت اجتماعي پيوند خورده بود. يكي از مباحثي كه كمتر مورد توجه قرار گرفته رابطه سبك زندگي با پيشگيري از جرم است، امروزه اكثريت جرم شناسان و اقتصادانان و علماي علوم اجتماعي بر اين نظر اتفاق دارند ك پيشگيري از جرم از هر نظر بهتر از درمان جرم است. يكي از مباحثي كه در اين مقاله مورد توجه قرار گرفته است رابطه سبك زندگي با جرم و پيشگيري از جرم است در اين مقاله سعي شده است كه ابتدا به بررسي بعضي از ابعاد مخرب سبك زندگي مدرن بر خانواده و درنتيجه بروز جرايم پرداخته شود و سپس با ارايه راهكارهاي مناسبي چگونه سبك زندگي را در كنترل و پيشگيري از وقوع جرايم بكار ببريم