مقايسه تاثير سه برنامه تمريني قدرتي، كششي و تركيبي بر سندرم متقاطع فوقاني (UCS)

The Comparison of Effect of Three Programs of Strengthening, Stretching and Comprehensive on Upper Crossed Syndrome

مقدمه: سندرم متقاطع فوقاني (Upper cross syndrome يا UCS)نوعي از درگيري سيستم عضلاني اسكلتي مي باشد كه منجر به كوتاهي عضلات قدامي و ضعف عضلات خلفي مي‌شود. از روش هاي رايج در اصلاح اين ناهنجاري ها تمرينات اصلاحي مي باشد. هدف از انجام اين تحقيق، بررسي تاثير سه نوع برنامه تمريني كششي، قدرتي و تركيبي در افراد مبتلا به سندرم متقاطع فوقاني بود. مواد و روش‌ها: 40 دانشجوي دختر داراي ناهنجاري سر ، و شانه به جلو و كايفوز با ميانگين سني 77/1 ± 22/22 سال به صورت هدفدار انتخاب شدند و به صورت تصادفي به سه گروه 10 نفره تجربي و يك گروه 10 نفره شاهد تقسيم شدند. گروه تجربي اول تمرينات قدرتي، گروه تجربي دوم تمرينات كششي و گروه سوم تمرينات تركيبي را به مدت 6 هفته انجام دادند. در اين مدت گروه شاهد هيچ گونه برنامه تمريني را دريافت نكردند. از روش عكس برداري از نماي نيمرخ براي اندازه گيري همزمان زواياي سر و شانه به جلو استفاده شد. از خط كش منعطف براي اندازه گيري ميزان زاويه كايفوز آزمودني ها استفاده شد(93/0=r). ميزان تغييرات زاويه شانه، سر و كايفوز آزمودني ها قبل و بعد از ? هفته تمرين اندازه گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون Paired t و با استفاده از نرم‌افزار SPSS استفاده شد (05/0 ? P). يافته‌ها: بر اساس نتايج آزمون Paired t كاهش معني داري در زاويه شانه به جلو (001/0 = P)، سربه جلو (005/0 = P) و كايفوز (001/0 = P) در هر سه نوع برنامه تمريني(قدرتي، كششي، تركيبي) بعد از6 هفته يافت شد. اما كاهش معني داري در زاويه شانه به جلو، سربه جلو و كايفوز در گروه شاهد يافت نشد. تجزيه و تحليل واريانس يكطرفه (ANOVA) نشان داد كه بين تاثير تمرينات مختلف در ميزان زاويه شانه به جلو (001/0 = P)، سر به جلو (001/0 = P)و كايفوز (001/0 = P)) تفاوت معني داري وجود دارد. با توجه به نتايج آزمون تعقيبي Tukey اجراي تمرينات اصلاحي قدرتي (001/0 = P)، كششي(001/0 = P) و جامع (001/0 = P)با گروه شاهد تفاوت معني داري وجود دارد. درحالي كه بين گروه هاي تمريني قدرتي، كششي و جامع با يكديگر در گروه شانه به جلو تفاوت معني داري مشاهده نشده است. اين در حالي است كه بين تاثير تمرينات تركيبي در ناهنجاري سر به جلو و كايفوز در مقايسه با تمرينات ديگر تفاوت معني داري مشاهده شد. نتيجه‎گيري: ميزان كاهش زواياي سر به جلو و كايفوز در گروه تركيبي نسبت به دو برنامه تمريني ديگر، اثر بخشي مطلوبتر اين برنامه تمريني را نشان مي دهد. با توجه به كاهش معنادار زاويه شانه و سربه جلو و كايفوز در افراد گروه تجربي، استفاده از اين سه نوع برنامه تمريني در افراد مبتلا به عارضه UCS توصيه مي‌شود.

Introduction: Upper crossed syndrome is a form of muscle skeletal system involvement that leads muscles of the anterior and upper trunk be short and tight and the posterior part of the muscles be weak. Janda Upper cross syndrome mostly associated with abnormalities of the forward head , forward shoulder, away scapula and increased thoracic kyphosis and will cause wide variations in a quarter of the upper body. Common methods of correcting these abnormalities are corrective exercises. The Purpose of this study was to investigate the effects of strength training, stretch training and comprehensive training in patients with upper crossed syndrome. Materials and Methods: Forty females students with excessive forward head > 46ْْ, forward shoulder > 52ْْ and kyphosis > 42ْْ angle were chosen as samples using purposive sampling method. The average of age 22.22 ± 1.77 years, weight 61/2.2 ± 1.90 kg, height 161.85 ± 2.55 cm and body mass index of the samples 23.37 ± 0.90 kg/m2. The subjects were randomly divided into four groups of 10 experimental and control groups. The first experimental group performed strength training, second group stretch training and third group comprehensive training for 6 weeks. In this period, the control group did not receive any training. In this study, photogrammetric method technique was used to measure the angle of the forward head and forward shoulder. A flexible ruler was used to measure the angle of kyphosis (r = 0.93). Angle of forward head, forward shoulder and kyphosis was measured before and after 6 weeks. data were analyzed using paired t-test and SPSS (P ? 0.05). Results: According to in study, paired T-test results in the experimental group showed that the significant decrease in the angle forward shoulder (P = 0.001), forward head (P = 0.005) and kyphosis (P = 0.001) of three types of exercise (strengthing, stretching, comprehensive) was found after 6 weeks. However, a significant decrease in the angle of forward head and shoulder and kyphosis was not found in the control group. One-way analysis of variance (ANOVA) showed that between the effects of different exercises on the forward shoulder angle (p = 0.001), forward head angle (P = 0.001) and kyphosis angle (P = 0.001) there are significant difference. According to the tukey test results, implementation of corrective exercises, strengthing (P = 0.001), stretching (P = 0.001), and comprehensive (P = 0.001) there is a significant difference with the control group. However between the strength training groups, stretching and comprehensive with each other in forward shoulder group, no significant difference was observed. While between of effect the comprehensive training in forward head and kyphosis abnormalities was significant difference compared to other exercises. Conclusion: Forward head and kyphosis angle decreased in the comprehensive group compared to other training programs, showed the Better efficiency of this training program. While between the group strength training, stretching and comprehensive with each other on the forward shoulder significant difference was not found. Importantly, the data showed that although there is no significant difference in the training program. However, statistical trends and the effectiveness has been more of the comprehensive training program. The results demonstrated a significant decrease in the angle of forward head, forward shoulder and kyphosis in the experimental group. Therefore, using this program is recommended in subjects with upper crossed syndrome deformity.