رسانه هاي تصويري و رفتارهاي خشوﻧﺖآميز در نوجوانان

زمينه و هدف: استفادۀ بيش از حد نوجوانان از رسانه هاي تصويري كه مملو از صحنه هاي خشن اند، به طور غيرمستقيم مي تواند مروج خشونت در بين آنان باشد. تحقيق حاضر، به منظور بررسي تأثير استفاده از رسانه هاي تصويري(تلويزيون و ماهواره) بر ميزان رفتارهاي خشونت آميز در ميان نوجوانان انجام شده است. روش: در اين تحقيق با استفاده از نظريه هاي يادگيري اجتماعي، كاشت، استفاده و خشنودي و نيز عوامل مؤثر بر پذيرش پيام، چهار فرضيه را مورد آزمون قرار داديم. اين تحقيق با بهره گيري از روش پيمايش و تكنيك پرسشنامه، بر روي 380 نفر از نوجوانان 12 تا 18 سال دختر و پسر مناطق 3 و 20 شهر تهران و با روش نمونه گيري خوشه اي اجرا شده است.يافته ها: رفتارهاي خشونت آميز در ميان نوجوانان پسر به مراتب بيشتر از دختران است. همچنين، افراد انتخابگر نسبت به برنامه هاي رسانه ها و نيز افرادي كه تمايل بيشتري به تماشاي برنامه هاي خشونت آميز دارند، بيشتر مرتكب اعمال خشونت آميز مي شوند. در ضمن، ميزان تماشاي تلويزيون و برنامه هاي ماهواره، سن و ارتباط با دوستان كجرو با خشونت نوجوانان رابطۀ مستقيم و معنا داري داشته اند. در اين تحقيق، متغيرهاي وضعيت تحصيلي افراد، ميزان كنترل و نظارت والدين، رابطۀ صميمي بين اعضاي خانواده و پايگاه اجتماعي- اقتصادي افراد با خشونت نوجوانان رابطۀ غيرمستقيم و البته معنا داري داشته است.نتيجه گيري: امروزه بيشترين قربانيان پيام هاي نامطلوب و خشونت بار رسانه هاي تصويري را كودكان و نوجوانان تشكيل مي دهند. طبق بررسي صورت گرفته، خانواده مي تواند نقش مهم و كارآمدي در برابر اثرات مخرب اين رسانه ها ايفاء كند.