ارزيابي توانايي توابع انتقالي پارامتريك براي برآورد شاخه جذب منحني مشخصه آبِ خاك (مطالعه موردي: شهرستان بويين زهرا)

منحني مشخصه آبِ خاك در بسياري از مطالعات از جمله شبيه سازي حركت آب و املاح و مسايل مربوط به آبياري و زهكشي مورد نياز مي باشد. اين ويژگي هيدروليكي خاك به روش مستقيم(صحرايي و آزمايشگاهي) و غير مستقيم تعيين مي گردد. روش هاي مستقيم پر هزينه و زمان بر بوده و لذا از روش هاي غير مستقيم مانند توابع انتقالي، براي برآورد اين ويژگي آبِ خاك استفاده ميشود. توابع انتقالي به منظور برآورد شاخه واجذب منحني مشخصه آبِ خاك توسعه يافته است در حالي كه كمتر پژوهشي در مورد شاخه جذب منحني مشخصه آبِ خاك انجام شده است. در اين پژوهش از روش صحرايي شانيبراي به دست آوردن شاخه جذب منحني مشخصه آبِ خاك در كاربري­هاي كشاورزي، در 39 نقطه از شهرستان بويين زهرا استفاده شد. ابتدا 10 تابع انتقالي پارامتريك ملي و بين­المللي براي برآورد شاخه جذب منحني مشخصه آبِ خاك مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد منحني مشخصه آبِ خاك شبيه سازي شده با توابع انتقالي، تطابق مناسبي با شاخه­ي جذبي منحني مشخصه­ي آبِ خاك اندازه­گيري شده ندارند. با توجه به عملكرد نامناسب توابع انتقالي، به منظور برآورد بهتر شاخه جذب منحني مشخصه آبِ خاك بين مقادير اندازه گيري شده و برآورد شده رابطه رگرسيوني غيرخطي ايجاد گرديد. نتايج نشان داد استفاده از معادله هاي رگرسيوني استخراج شده سبب مي گردد ريشه ميانگين مربعات خطا توابع انتقالي ماير و جارويس(1999)، وستن و همكاران(1999) ، كمپل(1985) و سكستون و همكاران(1986) به ترتيب 174، 140، 132 و 113 درصد، كاهش يافته و در نتيجه باعث بهبود برآورد شاخه جذب منحني مشخصه آبِ خاك گردد. همچنين نتايج نشان داد استفاده از معادله هاي رگرسيوني استخراجي در اين پژوهش، سبب مي گردد كه مقادير نسبت خطاي متوسط هندسي به يك نزديك­تر شده و در نتيجه از مقادير بيش برآوردها و كم برآوردها در توابع انتقالي مختلف كاسته شود.