تأثير عصاره هيدروالكلي گل بومادران بر لقاح داخل آزمايشگاهي و روند رشد جنين‌ها در موش سفيد كوچك آزمايشگاهي

The Effects of Hydroalcoholic Extract of Achillea millefolium on In Vitro Fertilization (IVF) and Embryonic Development Process in Mice

زمینه و هدف: گیاه بومادران یكی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین گیاهان دارویی با خواص آنتی‌اكسیدانتی بالقوه است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات عصاره هیدروالكلی گل بومادران در سه دوز مختلف بر توان باروری آزمایشگاهی و روند رشد رویانی در موش‌های سفید كوچك آزمایشگاهی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 24 موش سفید كوچك آزمایشگاهی نر (نژاد NMRI)، به‌طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه اول سرم فیزیولوژی را با دوز 1/0میلی‌لیتر بركیلوگرم دریافت كردند، و به گروه دوم، سوم و چهارم عصاره بومادران به ترتیب با دوز 75 ، 150 و 300 میلی‌گرم بركیلوگرم داده شد. تیمار به مدت 35 روز ادامه داشت. در پایان، موش‌ها از طریق جابه‌جایی مهره گردنی آسان‌كشی شدند، و از دُم اپیدیدیم برای جمع‌آوری اسپرم‌ها استفاده شد. میزان باروری داخل آزمایشگاهی و روند رشد جنینی در تمامی گروه‌ها بررسی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یك‌طرفه و تست تعقیبی توكی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در گروه‌های دریافت‌كننده دوز كم و متوسط عصاره بومادران، میزان لقاح و تعداد بلاستوسیست‌ها، افزایش و تعداد جنین‌های متوقف‌شده، كاهش نشان داد كه در مقایسه با گروه كنترل، معنی‌دار نبود، اما در گروه دریافت‌كننده دوز زیاد عصاره، میزان لقاح و تعداد بلاستوسیست‌ها، كاهش (05/0p<) و تعداد جنین‌های متوقف‌شده، افزایش معنی‌داری در مقایسه با گروه كنترل داشت (01/0p<). نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، عصاره هیدروالكلی بومادران، رفتار وابسته به دوز داشت؛ به‌نحوی‌كه در دوز كم و متوسط، تأثیر معنی‌داری نداشت، اما در دوز زیاد سبب كاهش توان باروری آزمایشگاهی و روند رشد جنینی گردید.

Background and Objectives: Achillea millefolium Inflorescences (AMI) is one of the oldest and most well-known medicinal plants with potential antioxidant properties. This study aimed to investigate the effects of three different doses of hydroalcoholic extract of AMI on in vitro fertilization and embryonic development process in mice. Methods: Twenty-four male white laboratory NMRI mice were randomly divided into 4 groups: Group 1 received normal saline (0.1 ml/kg); group 2, 3, and 4 received hydroalcoholic extract of AMI at doses of 75, 150, and 300mg/kg, respectively. Treatment were continued for 35 days. At the end, the mice were euthanized by cervical dislocation, Cauda Epididymis were used to collect sperms, and rate of in vitro fertilization and embryonic development were examined in all groups. Data analysis was performed using one-way ANOVA and Tukey post-hoc tests. Results: In the groups receiving low and medium doses of AMI extract, fertilization rate and the number of blastocysts increased and the number of arrested embryos was reduced, which was not significant compared to the control group. But in the group receiving high dose of the extract, fertilization rate and the number of blastocysts decreased (p<0.05) and the number of arrested embryos significantly increased compared to the control group (p<0.01). Conclusion: According to the results of this study, hydroalcoholic extract of AMI has a dose-dependent manner, so that at low and medium doses had no significant effect, but at high dose reduced in vitro fertilization and embryos development.