اثر مداخله تمرين بدني بر تبحر حركتي پسران 7 تا 10 ساله داراي اختلال هماهنگي رشدي

Effect of Exercise Intervention on Motor Proficiency in 710 Years Old Boys with Developmental Coordination Disorder

مقدمه و هدف: اختلال هماهنگي رشدي براي توصيف كودكاني به‌كار مي‌رود كه بدون وجود بيماري عصبي و يا مشكل پزشكي خاص، مشكلاتي در هماهنگي دارند. در اين مطالعه به منظور ايجاد يك پرتكل حركتي براي بهبود عملكرد حركتي كودكان داراي اختلال هماهنگي رشدي، اثر بخشي برخي تمرين‌هاي بدني بر بهبود تبحر حركتي اين كودكان بررسي شده است. روش شناسي: اين تحقيق به روش تجربي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شده است. تعداد 25 كودك كه بر اساس معيارهاي دستورالعمل آماري و تشخيصي اختلالات رواني نسخه چهارم از ميان دانش آموزان پسر پايه اول تا چهارم دوره ابتدايي منطقه يك تهران غربال شدند. آزمودني‌ها در ابتدا در پيش آزمون تبحر حركتي برونينكزاوزرتسكي شركت كردند و سپس به شكل تصادفي در دو گروه تجربي (13 نفر با ميانگين سني 39/1±6/8) و كنترل (12 نفر با ميانگين سني 15/1±11/8) جاي گرفتند. گروه تجربي تمرين‌هاي  حركتي منتخب را  به مدت20 جلسه هفتاد و پنج دقيقه‌اي (سه جلسه در هفته) انجام دادند و در انتهاي دوره هر دو گروه در پس آزمون شركت نمودند. از روش تحليل كوواريانس براي تحليل نتايج استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان دادند كه گروه مداخله تمريني پس از اتمام دوره مداخله در 6 خرده آزمون تعادل، هماهنگي دوطرفه، هماهنگي اندام فوقاني، سرعت پاسخ، كنترل بينايي حركت و سرعت و چالاكي اندام فوقاني بهبود معنادار داشتند (05/0

Purpose & Background: Developmental Coordination Disorder or DCD refers to the children with coordination deficit who are without neurologic and medical problems. In this study, in order to make a physical training protocol to improve the motor performance of DCD children, the effect of some specific physical training on the DCD motor performance was investigated. Method: This is an experimental pretest and posttest study. The subjects of study were 25 boys among the first to the fourth grade elementary school students from the district one of municipality in Tehran who were screened according to the 4th edition of the Diagnostic and Statistical Manual of Disorder. First, all the subjects took BruininksOseretsky Test of Motor Proficiency as the pretest and then they were randomly divided into the experimental (13 subjects with 8.6±1.39 mean age) and the control groups (12 subjects with 8.11±1.15 mean age).The experimental group performed the selective movements for 20 sessions; three sessions per week. At the end of the period, both groups participated in the post test. The analysis of the covariance was used for the data analysis. Results: The results showed that the experimental group improved significantly in the balance, bilateral coordination, upper limbs coordination, response speed, visual motor control and speed and dexterity of upper limbs(p0.05). Discussion: Physical training interventions may improve the motor proficiency of children with Developmental Coordination Disorder (DCD).