بررسي باورهاي شهروندان تحصيل كرده شهر آشتيان در خصوص توسعه شهري

یكی از مهمترین شاخص ها برای درجه توسعه یافتگی یك كشور، نوع و میزان باورهایی است كه نسبت به مولفه های مثبت توسعه در میان افراد آن جامعه وجود دارد. هر چه این باورها مثبت تر باشد آن جامعه زمینه مناسب تری برای توسعه دارد. معمولا با تعمیق این باورها در میان زنان و مردان، زمینه مناسب برای ایجاد توسعه فراهم می شود. بدیهی است چنانچه این باورها نسبت به توسعه منفی باشد، جامعه در برابر تغییرات و توسعه مقاومت خواهند كرد. به نظر می رسد در این خصوص بین باورهای زنان و مردان نسبت به توسعه تفاوت هایی وجود داشته باشد. از این رو در راستای شناخت این باورها مطالعه ایی در شهر آشتیان به عنوان شهری با قدمت تاریخی طولانی و از لحاظ توسعه عقب مانده با سنتهای دیرینه انجام گرفت. جامعه آماری در این تحقیق زنان و مردان تحصیلكرده از فوق دیپلم به بالا می باشند. طبق سرشماری سال 1390 جمعیت شهر آشتیان 17105نفری می باشند كه364نفر بعنوان نمونه به روش نمونه گیری سهمیه ای هدفمند از آنان انتخاب گردیدند. این تحقیق بصورت پیماشی و با ابزار پرسشنامه انجام شده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزارآماریspssو آماره­های كای اسكوئرو آزمون تی تست استفاده شده است. از بعد تئوریك از نظریات اندیشمندان به نام در حوزه توسعه نظیر: گیدنز، راجرز، لرنر، اینگلس و دیگران استفاده شده و عوامل موثر بر شكل گیری باورها از منظر این اندیشمندان استخراج در قالب یك مدل ارائه شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد كه مردان در مولفه های توسعه ی نظیر: ریسك پذیری، اتكا به تجربه شخصی،استفاده از رسانه های گروهی، تاهل، سن، شغل و مدرك تحصیلی نسبت به زنان بالاتر و زنان در مولفه هایی نظیر: مشاركت ، باور به زندگی مدرن نسبت به مردان نمره بالاتری دریافت كرده اند.