خشك كردن عسل

عسل به عنوان يك غذاي عملگرا شناخته مي شود و داراي سودمندي هايي است كه در قندهاي تصفيه شده وجود ندارد. كارخانه جات مواد غذايي تمايلي به كاربرد عسل مايع در فرآورده ها ندارند كه علت آن چسبندگي زياد، دشواري توزين و نياز به گرمايش آن پس از كريستاليزاسيون است. لذاتوليدكنندگان به منظور تسهيل كاربري عسل، به خشك كردن آن روي آورده اند. از طرف ديگر ماندگاري عسل نيز با خشك كردن افزايش مي يابد، چرا كه عسل به شدت رطوبت پذير است. در اين مقاله روش هاي مختلف خشك كردن عسل مورد بررسي قرار مي گيرد.روش هاي موردبررسي شامل خشك كردن پاششي، انجمادي و تحت خلاء مي باشند. روش خشك كردن پاششي بهترين روش شناخته مي شود. علاوه بر اين خشك كردن عسل بدون افزودني هايينظير صمغ عربي، مالتودكسترين و دكسترين، به دليل ويسكوزيته بالاي آن غيرممكن است و ضمناً اين تركيبات باعث افزايش بهره وري توليد نيز مي گردند.اين مقالهمروري بر روش هاي خشك كردن عسل و مزايا و معايب آن ها خواهد داشت.