بازخواني سيماي اصيل باغ شاه اشرف البلاد (بهشهر) ؛ در دوره هاي مختلف تاريخي

باغ شاه بهشهر يكي از باغ هايي است كه در زمان شاه عباس صفوي و همزمان با پايه ريزي شهر اشرف البلاد (بهشهر كنوني)، به عنوان ديوانخانه - محلي براي به حضور پذيرفتن و پذيرايي از سفرا و مهمان هاي دربار - در اين شهر ساخته شد. اين باغ در طول تاريخ زندگي خود دچار تغييرات و تحولات بسيار شده است و آنچه اكنون از آن مشاهده مي شود، بيشتر شبيه به يك پارك امروزي است تا يك باغ ايراني؛ اما نظم هندسي موجود در باغ و نظام كاشت درختان كهن سال باغ و گردش آب موجود و ديواره مستحكم و برج و باروهاي قديمي آنكه تا به امروز باقي مانده اند، تصوير كلي از چهره اصيل باغ را تداعي مي كنند. اين تغييرات كه ساختار باغ را متحول نموده است، به يكباره اتفاق نيفتاده بلكه به مرور و در طي دوره هاي تاريخي متعدد و بر اثر توجهات و بي توجهي هاي پياپي به وجود آمده است. بنابراين اين مقاله در پي يافتن پاسخي براي اين پرسش است كه با وجود تغيير بخش هاي گسترده اي از باغ و با در دست داشتن مجموعه اسناد و شواهد باقي مانده، بازيابي ساختار باغ شاه بهشهر در دوره هاي مختلف تاريخي چگونه امكان پذير است؟ ازاين رو سعي شده تا با بررسي بخش هاي باقي مانده از ساختار اصيل باغ و مطالعه متون و اسناد تاريخي موجود، چهره اصيل باغ تا حد ممكن آشكار و سير تحولات آن مشخص شود.