مروري بر روش مدلسازي لايه نشاني همجوش

در بازار رقابتي امروز، كاهش مدت زمان توسعه و ساخت محصول از طراحي تا توليد، رمز موفقيت سازمان هاي توليدي به شمار مي رود. از اين رو، استفاده از روش هاي نمونه سازي و توليد سريع با شتاب رو به رشد است. مطالعات متعدد درباره ساخت، بررسي و معرفي متغيرهاي اثرگذار بر خواص مكانيكي قطعات توليد شده با روش مدل سازي لايه نشاني همجوش رشته هاي پليمري انجام شده كه از روش هاي متداول در حوزه نمونه سازي سريع است. نتايج حاكي از آن است، زاويه و فاصله هم نشيني رشته ها در هر لايه و جهت گيري مدل در زمان ساخت از مهم ترين عوامل اثرگذار بر خواص مكانيكي است. همچنين، متغيرهايي مانند الگوي پركردن و دقت مدل طراحي شده، از مهم ترين عوامل موثر بر ويژگي ظاهري قطعات توليد شده محسوب مي شوند. در اين مقاله سعي شده است، اطلاعات به نسبت جامعي درباره اين روش و متغيرهاي مهم توليد و تاثير هر يك از آن ها بر خواص مكانيكي و ظاهري قطعات توليد شده با مرور مقالات چاپ شده در اين حوزه ارائه شود.