فراتحليل بررسي تاثير آموزش به كمك رايانه بر يادگيري واژگان زبان انگليسي

A meta-analysis of the studies on the effect of computer-assisted instruction on learning English vocabulary

هدف پژوهش حاضر، تركيب نتايج كمّي حاصل از پژوهش‌هاي انجام‌گرفته در زمينه تاثير رايانه بر يادگيري واژگان زبان انگليسي، با بهره‌گيري از روش فراتحليل است. جامعه آماري تحقيق را كليه پژوهش‌هاي انجام‌گرفته در چند دهه اخير در تمامي مقاطع تحصيلي نظام آموزش‌وپرورش ايران تشكيل مي‌دهد. در مجموع 4104 زبان‌آموز در 57 مطالعه منتخب مورد تحليل و بررسي قرار گرفتند، و طي آن، به‌منظور بررسي شاخص‌هاي آماري پژوهش‌هاي منتخب از نرم‌افزار جامع فراتحليل ويرايش 2 استفاده شد. مقادير اندازه‌هاي اثر تركيبي براي مدل‌هاي ثابت و تصادفي به ترتيب برابر با 7/0 و 82/0 بود. اما بعد از تحليل حساسيت و حذف 45 اندازه اثر غيرمعنادار از بين 96 اندازه اثر محاسبه‌شده، ميانگين اندازه اثر تركيبي مدل‌هاي ثابت و تصادفي به ترتيب 62/0 و 69/0 محاسبه گرديد. سپس بر اساس دو شاخص ناهمگني مجذور Q كوكران و مجذور I مشخص شد كه متغيرهاي تعديل‌كننده در روابط بين دو متغير مورد مطالعه نقش معناداري دارند و بنابراين مدل تصادفي به‌عنوان مدل فراتحليل انتخاب شد و اندازه اثر تركيبي 69/0 در نظر گرفته شد؛ به اين معني كه آموزش به كمك رايانه تاثير متوسطي بر رشد دايره واژگان زبان‌آموزان داشته است. همچنين چهار عامل مهم تعديل‌كننده يادگيري واژگان به كمك رايانه شناسايي شد كه عبارت‌اند از: طول دوره آموزش، سطح شركت‌كنندگان، يادگيري مشاركتي و شيوه آموزش مربيان. درمجموع، زبان‌آموزاني كه به مدت يك ماه تحت آموزش بودند (97/0=d) نسبت به زبان‌آموزاني كه بيش از يك ماه آموزش ديده بودند (46/0=d) نتايج بهتري كسب كردند. همچنين زبان‌آموزان مقطع دبيرستان پيشرفت بيشتري (81/0=d) نسبت به زبان‌آموزان مقاطع ابتدايي و راهنمايي (38/0=d) داشتند. در مطالعات صورت گرفته، گروه‌هايي كه به‌طور مشاركتي به يادگيري واژگان پرداخته بودند (89/0=d) نسبت به گروه‌هايي كه به‌طور انفرادي به يادگيري واژگان پرداخته بودند (57/0=d) عملكرد بهتري داشتند. در نهايت، نتايج حاكي از برتري روش زبان‌آموز- محور (78/0=d) بر روش مربي- محور (59/0=d) در يادگيري واژگان بود. با تفكيك نتايج حاصل بر اساس آموزش هم‌زمان (62/0=d) و غيرهم‌زمان (71/0=d) واژگان، تفاوت معناداري مشاهده نشد.

A meta-analysis of the computer-assisted instruction and English language vocabulary learning literature until 2015 was conducted. The present study brings together evidence from a diverse ?eld of methods for comparing computer-assisted and traditional vocabulary learning. In total, 57 studies containing 96 independent learning outcomes were analyzed. The Comprehensive Meta-Analysis (version 2.0) software was used to perform the statistical analysis. After sensitivity analysis, 45 effect sizes were omitted, and the remaining 51 effect sizes were analyzed. Overall, the results indicated a moderate positive effect of computer-assisted instruction on English language vocabulary development (d=.69) under the random-effects model since signi?cant heterogeneity was observed in the obtained effect sizes. The findings also indicated that the duration of instruction, proficiency level of the participants, learning style, and the instructional method moderated the results, meaning that students who received computer-assisted language instruction for a month learned vocabulary (d=.97) better than those who received the instruction for more than a month (d=.46), high school students (d=.81) learned better than elementary and guidance school students (d=.38), cooperative vocabulary learning groups (d=.89) did better than non-cooperative vocabulary learning groups (d=.57), and that student-centered vocabulary learning (d=.78) was better than teacher-centered vocabulary learning (d=.59). Finally, dividing achievement outcomes into synchronous (d=.62) and asynchronous (d=.71) forms of instruction yielded no significant difference. Implications of the findings for the current educational system were discussed.