نصب الهي امام معصوم در انديشه محدثان متقدم اماميه بخصوص شيخ صدوق

The Appointment of the Infallible Imam Through Divine Command in the Thought of Early Imamiyah Traditionalists, Especially Sheikh Sadooq

اين تحقيق در پي تبيين ديدگاه محدثان متقدم شيعي درباره الهي بودن مقام امامت و انتصاب الهي ايمه ازاهل‏ بيت عليهم‏ السلاممي‏ باشد. هرچند گزينش الهي امام از عقايد مبنايي در مكتب تشيع است، برخي در انتقاد به ديدگاهتشيع در اين موضوع، آن را حاصل نگاه عقلي‏ اي دانسته‏ اند كه متكلمان مكتب بغداد به مسايل اعتقادي داشته‏ اند ومعتقدند محدثان متقدم تا اوايل قرن پنجم، امامت را امري زميني تلقي مي‏ كردند و باور به نصب الهي امام را باوريغاليانه مي‏ شمردند. اين تحقيق با روش توصيفي ـ تحليلي، بر آن است كه انديشه اغلب محدثان متقدم همانند متكلمان و بزرگانمدرسه بغداد چنين بوده كه امامت را منصبي الهي و ايمه اطهار عليهم‏ السلام را افرادي منصوب از سوي خدا در مقام امامت(سياسي و ديني) مي‏ دانستند.

This paper seeks to examine the point of view of the Shi`ite early scholars regarding the divine position of Imam and their divine appointing form Ahlolbeit. Although, Imam`s divine selection is of the fundamental beliefs in Shi`ite, in criticizing the Shi`ites perspective, some scholars consider this belief as the result of a intellectual perspective of theologians of Baghdad school of thoughts on religious issues. They also believe that the early scholars, until the beginning of the fifth century, considered Imamate as an earthly issue and they considered Imam`s divine appointing as an extremist act. Using a descriptive-analytic approach, this paper seeks to consider most of the early scholar`s view like the theologians and great men of Baghdad school of thoughts. They believed that Imamate is divine and the infallibles are selected on behalf of God in the position of political and religious leaders.