تاثير آرتميزينين و عصاره الكلي و آبي گندواش (Artemisia annua) روي ژنوتيپ T4 آكانتامبا در شرايط برون تني

The Effects of Artemisinin and Aqueous and Alcoholic Extracts of Artemisia annua on Acanthamoeba Genotype T4 In Vitro

هدف: آميب‏هاي آزادزي از جمله آكانتامبا گروه بزرگي را تشكيل مي‏دهند كه در آب‏هاي شيرين، شور و تلخ، خاك مرطوب، گياهان پوسيده و برخي روي مدفوع زندگي مي‏كنند و از لحاظ پزشكي اهميت دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير عصاره الكلي و آبي گياه گندواش روي تروفوزوييت‏ها و كيست‏هاي آكانتاموبا در شرايط برون تني انجام شد. مواد و روش‏ها: در اين پژوهش تجربي، پس از تعيين ژنوتيپ انگل جدا شده از بيمار، از گياه آرتميزيا آنووا عصاره‏هاي آبي و الكلي تهيه شد و غلظت‏هاي مختلف (25/1، 5/2، 5 و 10 ميلي‏گرم بر ميلي‏ليتر) از عصاره‏ها و آرتيمزينين در سه زمان مختلف (24، 48 و 72 ساعت) روي تروفوزوييت‏ها و كيست‏هاي آكانتاموبا در شرايط برون تني آزمايش شد. زنده بودن انگل‏ها با روش‏هاي تريپان بلو، MTT و فلوسايتومتري ارزيابي شد. نتايج: مطالعه حاضر نشان داد كه غلظت‏هاي مختلف عصاره آرتميزيا آنووا فعاليت ضد آكانتاموبايي دارد. در حضور 10 ميلي‏گرم بر ميلي‏ليتر عصاره الكلي در محيط كشت پس از 72 ساعت، 51/30 درصد تروفوزوييت‏ها و 40/91 درصد از كيست‏ها زنده بودند. همچنين در حضور10 ميلي‏گرم بر ميلي‏ليتر عصاره آبي گندواش در محيط كشت، پس از 72 ساعت 25/58 درصد و 53/81 درصد به‏ترتيب از تروفوزوييت‏ها و كيست‏ها زنده بودند. نتيجه‏گيري: عصاره‏هاي آبي و الكلي گياه گندواش يك فعاليت ضدآميبي وابسته به دوز و زمان را بر آكانتاموبا دارد.

Objective: Free-living amoebae, including Acanthamoeba constitute a large group of amoebae that live in fresh water, salty and bitter, moist soil, carious plants, and some on the stool. They are medically important agents. It is a medically important agent. The aim of the present study is to determine the effects of aqueous and alcoholic extracts of Artemisia annua on trophozoites and cysts of Acanthamoeba in vitro. Methods: In this experimental research, after genotyping the clinical isolate, we prepared the aqueous and alcoholic extracts of Artemisia annua. Various concentrations (1.25, 2.5, 5, and 10 mg/ml) of the aqueous and alcoholic extracts of this plant as well as artemisinin were tested at three different times (24, 48 and 72 h) on trophozoites and cysts of Acanthamoeba in vitro. We evaluated viability of the parasite by trypan blue, MTT, and flow cytometry analyses. Results: We observed the anti-acanthamoeba activity of different concentrations of the Artemisia extract. In the presence of 10 mg/ml alcoholic extract in medium culture after 72 h, we observed that 30.51% trophozoites and 91.40% cysts of Acanthamoeba were viable. However, in the presence of 10 mg/ml aqueous extract of Artemisia annua, only 58.25% trophozoites and 81.53% cysts were alive in the in medium culture after 72 h. Conclusion: Aqueous and alcoholic extracts of Artemisia annua had dose- and time-dependent anti-acanthamoeba activity.