Combination of entomopathogenic nematodes and chemical insecticides for controlling the onion thrips, Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae) in the laboratory condition

تلفيق نماتدهاي بيماري‌زاي حشرات و حشره‌كش‌هاي شيميايي در كنترل تريپس پياز Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae) در شرايط آزمايشگاه

تلفيق نماتدهاي بيماري‌زاي حشرات و ديگر عوامل كنترلي با ايجاد اثرات افزايشي يا سينرژيستي در مرگ و مير آفت، براي دستيابي به كنترل مطلوب‌تر يك آفت استفاده شده است. در اين مطالعه پتانسيل نماتدهاي بيماري زاي حشرات (Steinernema carpocapsae و Heterorhabditis bacteriophora) به تنهايي، حشره كش هاي شيميايي (ايميداكلوپريد، دلتامترين و آبامكتين) به تنهايي و تلفيق نماتدها و حشره-كش ها روي تريپس پياز Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae) مورد ارزيابي قرار گرفته است. در آزمايش هاي اوليه، اثر غلظت هاي مختلف حشره كش ها و نماتدها روي لارو تريپس آزمايش و مقادير LC10 و LC30 حشره كش ها اندازه گيري گرديد. سپس با انجام آزمايش هاي پيش تيمار، لارو تريپس ابتدا در معرض LC30 آبامكتين (16/5 ميلي گرم/ليتر)، LC10 ايميداكلوپريد (16/50 ميلي گرم/ليتر) يا LC10 دلتامترين (28/10 ميلي گرم/ليتر) قرار گرفته و سپس با دو غلظت 400 يا 1000 نماتد جوان بيماري زا/سانتي مترمربع تيمار شد. درصد مرگ و مير در بازه هاي زماني مختلف (24، 48 و 72 ساعت پس از استفاده نماتد) ثبت شد. نتايج نشان داد كه استفاده از نماتدها به تنهايي كمتر از 30% مرگ و مير تريپس را دنبال داشته است. تلفيق H. bacteriophora و همه حشره كش ها بطور افزايشي بر مرگ و مير تريپس اثر داشت و تيمار ايميداكلوپرايد اثر سويي بر عملكرد H. bacteriophora در غلظت 1000 جوان بيماري زا/سانتي‌مترمربع نشان داد. اثرات افزايشي و سينرژيستي در تلفيق حشره‌كش‌ها با S. carpocapsae مشاهده شد. اين تيمارها در مقايسه با نماتد تنها مرگ و مير بالاتري ايجاد كردند و اثرات سينرژيستي در تلفيق S. carpocapsae غلظت 400 جوان بيماري‌زا/سانتي‌مترمربع با ايميداكلوپريد و دلتامترين و همچنين غلظت 1000 جوان بيماري‌زا/سانتي‌مترمربع با آبامكتين مشاهده گرديد.

Entomopathogenic nematode (EPN) combinations with other control agents are applied to obtain more desirable control of a pest by additive or synergistic effects on the pest mortality. In this study, the potential of EPNs (Steinernema carpocapsae, and Heterorhabditis bacteriophora) alone, chemical insecticides (imidacloprid, deltamethrin, and abamectin) alone, and EPN-insecticide combinations, against the onion thrips, Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae) was investigated. In the first experiments, the effects of different concentrations of insecticides and EPNs on the thrips larvae were tested and the LC10 and LC30 values of insecticides were calculated. Then using a pre-treatment bioassay, the thrips larvae were treated with the EPNs at two concentrations, 400 or 1000 infective juveniles (IJs) per cm2, after they had been exposed to LC30 of abamectin (5.16 mg per litre (l), LC10 of imidacloprid (50.16 mg/l), or LC10 of deltamethrin (10.28 mg/l). Mortality percentages were recorded at different time intervals, 24, 48 and 72 hours after the EPNs utilization. Results showed that the sole application of EPNs caused less than 30% thrips mortality. The combination of H. bacteriophora and all insecticides interacted additively on the thrips mortality whereas imidacloprid treatment showed adverse effects on the efficacy of H. bacteriophora at 1000 IJs/cm2. Additive and synergistic interactions resulted in combining insecticides with S. carpocapsae. These combinations gave mostly higher thrips mortality than with EPN alone and synergistic interactions were observed in S. carpocapsae application at 400 IJs/cm2 with imidacloprid and deltamethrin and also at 1000 IJs/cm2 with abamectin.