اثربخشي بازخورد نوشتاري و شفاهي معلم بر يادگيري خودتنظيمي و پيشرفت تحصيلي در درس رياضي

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي بازخورد نوشتاري و شفاهي معلم بر يادگيري خودتنظيمي و پيشرفت تحصيلي در درس رياضي دانش آموزان مقطع سوم راهنمايي سال تحصيلي 92-93 بود. طرح پژوهش از نوع شبهه آزمايشي و با استفاده از پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل انجام گرفت. بدين منظور سه كلاس از دانش آموز پايه سوم راهنمايي با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و يك گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهاي مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه يادگيري خودتنظيمي و آزمون پيشرفت تحصيلي معلم ساخته. همچنين يك پكيج آموزشي بر مبناي 11 اصل بازخورد جهت اجراي بازخورد نوشتاري و شفاهي تهيه گرديد. گروه هاي آزمايشي به مدت 15 جلسه بازخورد نوشتاري و شفاهي معلم را دريافت كردند ولي گروه گواه به روش سنتي آموزشي بدون بازخورد به كار خود ادامه داد. نتايج تحليل داده ها نشان داد كه بعد از ارائه بازخورد در خودتنظيمي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان گروه هاي آزمايشي در مقايسه با گروه گواه، تفاوت معناداري ايجاد شد. اگرچه تفاوت معناداري بين بازخورد كتبي و شفاهي مشاهده نشد، اما مقايسه ميانگين ها نشان داد كه بازخورد كتبي از بازخورد شفاهي موثرتر بود. بنابراين، ارائه بازخورد موثر و مناسب بر اساس اصول مدنظر موجب ارتقاي يادگيري خودتنظيمي و پيشرفت تحصيلي در درس رياضي مي شود.